Cyberpunk 2077 (PC)

SeboGothic nie chce ciebie obrazić ale często osoby oczytane itp, Mają dużą pewność siebie i myślą że posiadły wszelką wiedzę. Jak będziesz chciał to poleć mi jakie książki warto przeczytać. Żeby sobie pouzupełniać braki. Dobrze że takie osoby jak ty są na mg, Czyli pasjonaci.

Pasjonaci czego?

Cytat wciąż nienaprawiony.

Próbowałem cytować selektywnie albo nie działa, Ewentualnie ja nie potrafię z tego korzystać.

Abstrahując od sytuacji powyżej, ktoś się orientuje jak to zostało rozwiązane w grze planszowej? Czy temat religii w ogóle został poruszony?

Sebogothic rozumiem Twój punkt widzenia. Tak, jak pisałem, nie będę się kłócił bo każdy z nas ma swoje przekonania i nie doszlibysmy do żadnego kompromisu. Powiem tylko, że historycy są różni i w zależności od ich własnych poglądów często przedstawiają historię w takim świetle, jak im pasuje. Niestety historia nie jest czarno biała. Ja nie uwazam się za specjalistę w dziedzinie chrześcijaństwa, być może przeczytałeś na ten temat więcej książek i masz ode mnie większą wiedzę... Być może jesteś, wykształcenia historykiem tego nie wiem...
Ale wiem że na każdy historyczny temat przeczytasz książki autorów mających rozne zdanie szczególnie odnośnie takich gorących tematów jak ten.
A z książek pisanych z właśnie takiego drugiego bieguna polecam "Encyklopedię czarów i demonologii" Rossella Hope Robbinsa. Znajdziesz tam wiele ciekawych, udokumentowanych opisów na temat działań owej szacownej instytucji.

Zaintrygowałeś mnie... może nie koniecznie trafi do mnie encyklopedia, ale aż chyba poszukam czegoś w podobnej tematyce.

W cytowanym przez ciebie poście przecież piszę, że nie uważam się za wszechwiedzącego.


Masz:




Zaznaczasz tekst w ten sposób i klikasz "Cytuj+". Jak nie umiesz to zawsze możesz ręcznie wykasować część posta i zostawić tą do której się odnosisz.


Nie jestem historykiem i nie uważam się za eksperta w tej dziedzinie. Trochę książek przeczytałem na interesujące mnie tematy. Jednak w swojej wypowiedzi chciałem tylko zaznaczyć, iż popkultura potrafi przemielić każde zagadnienie i okres historyczny tworząc masę mitów i zakłamań w świadomości ogółu społeczeństwa. Inkwizycję podałem tylko jako przykład. Wiadomo, że do ekranu lepiej przykuwa coś co jest kontrowersyjne czy wyolbrzymione. Gdy w każdym filmie widzimy jeden obraz inkwizycji to rozciągamy to na cały okres jej działania i wszystkie przypadki. Już nawet nie trzeba zagłębiać się książkach i opracowaniach historycznych, wystarczy poszperać w sieci by dotrzeć przynajmniej do ogólnego zarysu zagadnienia.


No właśnie i tutaj jest chyba pies pogrzebany. Książką na pewno się zainteresuje, jeśli będę miał okazję, jednak spora część ludzi łączy polowanie na czarownice z Inkwizycją. Wystarczy spytać się kogoś ile osób zabiła Inkwizycja to zapewne usłyszymy odpowiedź rzędu kilku albo nawet kilkuset milionów. Na przestrzeni 500 lat od XIII do XVIII wieku liczbę straconych przez Inkwizycję ludzi łącznie we wszystkich krajach w których działała szacuje się na kilkanaście tysięcy. Karą śmierci kończyło się ok. 5% procesów, często te liczby są zawyżane, bo wlicza się przypadki kiedy palono wizerunek skazanego zaocznie lub pośmiertnie.

Zaś polowania na czarownice największe nasilenie miały po reformacji i rozłamie Kościoła w krajach protestanckich (zwłaszcza niemieckich) czy w Szkocji po wprowadzeniu anglikanizmu. Za procesy były odpowiedzialne przede wszystkim władze świeckie. Łączną liczbę skazanych na śmierć we wszystkich krajach w Europie szacuje się na 35 tysięcy. I myślę, że to głównie polowania na czarownice przyczyniły się do obecnego wizerunku inkwizycji w popkulturze. To właśnie w trakcie polowań na czarownice stosowano tortury i stosowano najwymyślniejsze próby by udowodnić, że dana kobieta jest czarownicą.

W kulturze masowej inkwizycję przedstawia się jako oszołomów, którzy z obłędem i satysfakcją w oczach torturują ludzi, a sprawę rozstrzyga się za pomocą próby wody czy próby rozgrzanego żelaza. Tymczasem te praktyki zostały zakazane przez KK jeszcze przed powstaniem inkwizycji, zaś sama inkwizycja stworzyła podwaliny procesu sądowego, który miał na podstawie dowodów (zeznania, dokumenty) rozstrzygnąć sprawę.