Death Stranding (PS4)

Niech Wam będzie... nie interesuję się grami

Powiem szczerze, że też nigdy nie rozumiałem jego fenomenu, bo chyba o to ogólnie Ci shuwar chodzi. Dwa argumenty, którymi kierują się wszyscy fani Kojimy to, po pierwsze: jest ojcem skradanek, po drugie: wprowadził filmowość do gier. Ojcem skradanek nie jest, bo jest nim Silas Warner, a szeroko rozumiana filmowość była w grach już za czasów ukazywania się pierwszych fabuł. Kojima jedynie rozwinął koncepcje. Nie mówię, że nie zrobił tego świetnie, ale żadnego z tych elementów nie wymyślił. Dlatego moim zdaniem, choć zasłużony dla branży, to jednak wizjonerem nie jest, bo ktoś te pomysły, choć w mniejszym stopniu, wcielił w życie już wcześniej. Jest za to niewątpliwie utalentowanym i pomysłowym twórcą gier, ale też nieco przehajpowanym jak dla mnie. Dlatego zawsze się uśmiecham, gdy widzę wychwalanie go pod niebiosa i takie nagłówki, jak ten tutaj, parafrazując: "na co czeka guru, ja też muszę na to czekać".

Uxon, gdybyś zagrał w pierwsza część Metal Gear Solid na PSX w dniu premiery, to byś zrozumiał dlaczego to ta gra wprowadziła filmowość na pełna skalę. Była kamieniem milowym jak na swoje czasy.

Hideo Kojima żadnym guru i bogiem branży nie jest, ale wystarczy, że tworzył genialne gry, w tym trzy zasługujace na 10. Ojcem skradanek też nie jest, ale był głównym producentem najlepszych tytułów z tej kategorii, tuż obok starego Sama Fishera.

@Lucas Dlatego właśnie uważam, że to, jak napisałem niezwykle utalentowany i zasłużony gość. Szanuję go jak najbardziej i doceniam dorobek, ale te pieśni pochwalne i teksty w stylu "Hideo zagrał w <tu wstaw tytuł>", "Hideo obejrzał <tu wstaw tytuł> ", "Hideo dostał sraczki", to jednak pewna przesada. Bo jak sam napisałeś "Hideo Kojima żadnym guru i bogiem branży nie jest". Choć to bardzo zdolny człowiek.

Jako fan MGS nie kieruję się też argumentami, które wymieniłeś wyżej - dla mnie to "tylko" kopalnia gameplayu i ogromne replaybility. A kto co wprowadził jako pierwszy już mnie mało interesuje. W tej branży też trudno to określić - która gra była np. pierwszym sandboksem?

Inna sprawa, że to co pierwsze, nie zawsze jest uznawane za ojca gatunku, gdy zrobione jest nieudolnie - patrz Alone in the Dark i Resident Evil. To ten drugi jest uznawany za ojca klasycznego survival horroru, pomimo że w teorii nim nie jest.

No bo właśnie nim nie jest Alone in the Dark był pierwszy, a ktoś miał, tu słowo klucz, wizję, by taki pomysł zrealizować. To, że ktoś później zrobił to lepiej i jest dziś bardziej znany niczego nie zmienia. W sumie to trochę tak, jak z ludźmi. Ojciec mógł być tępy, a syn bystry. Jednak to ten ojciec jest ojcem, mimo wszystko

Tak, dokładnie chodzi mi o ten fenomen. Każdy gada o tym kolesiu jak o bogu, tylko ja tej boskości nie poznałem.

Zamiast słowa ojciec możemy użyć wyrażenia "otworzyć furtkę gatunkowi" lub "stworzyć fundamenty". To już inaczej można interpretować i do Resident Evil z 1996 roku jak najbardziej pasuje.

Słusznie prawisz.

...wydawanymi na konsolę.

Pozwoliłem sobie uzupełnić zdanie Jeśli ktoś nie jest mega fanem gatunku oraz nie posiadał konsoli(PSX, PS2) to owszem mógł nie słyszeć ani o MGS ani o Kojimie. Zapominacie, że w czasach pierwszych konsol informacje o grach uzyskiwało głownie z magazynów branżowych. Nikt normalnie, nie posiadając konsoli, nie kupował magazynu o konsolach.