Na koniec pozostała jeszcze kategoria zaklęć wspierających dowodzenie. Jak się zapewne domyślacie, znajdziemy tutaj głównie magię wspierającą wszystkie pobliskie jednostki, oraz osłabiającą siły nieprzyjaciela. Zaklęcia te nie są co prawda szczególnie przydatne, jednak w sytuacjach kryzysowych każda pomoc się przyda, dlatego warto zainwestować choć kilka punktów umiejętności w tą, nieco bardziej defensywną kategorię.

W przypadku rozwoju posiadanych bohaterów, oczywiście nikt nie zmusza nas do żadnych wcześniej definiowanych posunięć. Możemy wykształtować herosa w taki sposób, w jaki sobie życzymy i zależnie od naszych preferencji. Możemy ograniczyć się do magii ofensywnej i ustawić bohatera na czele armii. Nic nie stoi także na przeszkodzie, aby uczynić z niego najlepsze wparcie jakie tylko można… będzie się on wówczas zajmował głównie wzmacnianiem sił prowadzonej armii, sam natomiast nie będzie brał udziału w walkach. Która ścieżka jest lepsza zapytacie…? No cóż, myślę że obie mają swoje wady i zalety, a co za tym idzie każdy z Was powinien wybrać tą, która najbardziej mu odpowiada!



Prócz bohaterów na polu bitwy są także jednostki. W ich przypadku autorzy niestety nie wysilili się zbytnio, bowiem ilość dostępny w grze wojaków jest bardzo skromna. W sumie można powiedzieć, że tych naprawdę użytecznych są trzy rodzaje: łucznicy (strzelcy itd.), piechota oraz sprzęt oblężniczy w postaci różnych odmian dział. Wszystkie pozostałe stanowią po prostu zapychacze miejsca, bowiem i tak nie będziemy z nich korzystać… Całą grę można ukończyć bawiąc się jedynie trzema wymieniony powyżej jednostkami!

Starcia choć nie tak dynamiczne jak w serii Total War, są świetnym źródłem emocji i wymagają odpowiedniego podejścia do sytuacji. Pchanie się do przodu bez odpowiedniego szyku i kontrolowania całej sytuacji, bardzo szybko kończy się porażką. W Mark of Chaos należy posuwać się bardzo ostrożnie i przez cały czas zwracać uwagę na atakujące nas oddziały. Kiedy w stronę łuczników zbliża się piechota warto ich cofnąć poza linię własnej piechoty, kiedy natomiast w kierunku piechoty zmierza konkretniejszych rozmiarów demon, najlepszym rozwiązaniem jest wysłanie mu na spotkanie jednego z posiadanych bohaterów. On przyciągnie uwagę demona do siebie, gdy tymczasem strzelcy szybko uporają się z zagrożeniem z bezpiecznej odległości! W całej rozgrywce nie ma co prawda zbytniej filozofii, nie można jednak pędzić do przodu z nadzieją zwycięstwa przez szczęście… tym bardziej, że w trakcie bitew nie ma opcji regenerowania utraconych oddziałów!