Nastroje mieszczan możemy regulować także siejąc propagandę w miejskiej gazecie (choć lepiej nie przesadzać), czy zwyczajnie dbając o to, by nie brakowało im pożywienia lub podstawowych środków do życia. Jeśli będziemy mądrze dysponować dobrami, obywatele odwdzięczą się nam miłym słowem czy zorganizują jakiś festyn na naszą cześć. Idąc w drugą stronę - gdy będą niezadowoleni - możemy spodziewać się buntu i ulicznego strajku.

Sporo uwagi należy poświęcić też dyplomacji i handlowi z innymi władcami. Jak wspominałem, przypodobać im się można głównie poprzez wykonywanie różnych zlecanych przez nich misji. Warto postawić na współpracę, bo dzięki temu możemy m.in. prowadzić skuteczny handel, pozbywając się zalegających na magazynach materiałów. Tutaj trzeba trzymać rękę na pulsie, bowiem zapotrzebowanie to potrafi się szybko zmieniać, dlatego lepiej nie przesadzać z nadprodukcją.

Uczciwie przyznam, że w Anno 1800 ciężko doszukać się jakichś większych niedociągnięć. Studio Blue Byte przygotowało bardzo dopracowany projekt, od którego trudno się oderwać. W grze niemal cały czas coś się dzieje, miasto rośnie na naszych oczach, przeobrażając się z małej osady w potężną, ceglaną i zadymioną przez fabryczne kominy metropolię. Już samo obserwowanie rozwoju mieściny przynosi masę frajdy. Tytuł jest zarazem przystępny i wymagający - jeśli tylko tego chcemy. To udany city builder z delikatnymi wstawkami z gry ekonomicznej, którego mogę polecić zarówno wyjadaczom serii, jak i osobom, które nie miały do tej pory z nią do czynienia!