Razer Taipan - test laserowej myszki dla wymagających

Prócz tego, nie mam żadnych dodatkowych zastrzeżeń, jeśli chodzi o wygodę użytkowania. Razer Taipan, jak dla mnie jest nieco zbyt mały i osobiście preferuję myszki wyprofilowane pod rękę, ale zdaję sobie sprawę, że to kwestia osobista i totalnie subiektywna. To samo napisać mogę w przypadku ciężaru konstrukcji. Taipan jest bardzo lekki, a dla mnie ideałem jest testowany wcześniej Roccat Tyon. Nie biorąc jednak pod uwagę własnych preferencji, ze sprzętu Razera korzystało mi się wyśmienicie. Przyzwyczaiłem się nawet do zrobionej na wysoki połysk obudowy, a obawiałem się, że dłuższe użytkowanie gryzonia będzie powodowało wzmożoną potliwość dłoni. Na szczęście niczego takiego nie zauważyłem, a plastikowa powłoka – bez gumowych dodatków – sprawia, że myszkę jest łatwo utrzymać w czystości.



Jeśli chodzi o testy w warunkach bojowych, to wszystko przebiegało w jak najlepszym porządku. Zmiana rozdzielczości czujnika przebiega bez opóźnienia, przyciski klikają tak, jak powinny i nie ma żadnych anomalii. Niezależnie od wybranej rozdzielczości nie występuje denerwujące zjawisko przyciągania kątowego, polegającego na tym, że myszka próbuje wygładzać nasze ruchy. Wszystkie, nawet najdrobniejsze przesunięcia są widoczne, co jest niebywale ważne w grach wymagających precyzji. W przypadku przyciągania kątowego, droga kursora po ekranie (tudzież celownika) nie byłaby zawsze taka, jakbyśmy tego chcieli. Nie ma także interpolacji, a jeśli chodzi o akcelerację, to po ustawieniu jej na zero w sterownikach, faktycznie ona nie występuje, a przynajmniej jest tak mało zauważalna, że nie udało mi się jej wyłapać. Testowałem przy kilku niskich rozdzielczościach działania sensora i wszystko było tak, jak należy. Dzięki temu Taipan fantastycznie sprawdza się w grach pokroju Counter-Strike’a, StarCrafta itd. gdzie konieczne są szybkie i precyzyjne ruchy wskaźnikiem.