Black (PS2)

jak dla mnie najlepsza na PS2. oby było więcej takich BLACK-o podobnych na PS3

najlepsza gra na ps2. Duże zróżnicowanie broni, długie misje, urywki filmu przed misjami, fajne efekty strzałów, duża trudność nawet na easy. Powinno być więcej misji i dokładne cele. Ta gra wymiata pod względem dobrej fizyki postaci, grywalności oraz grafiki. To jak na razie dla mnie gra z najlepszą grafiką na ps2. Czy będzie druga cześć? Jak tak to już się nie mogę doczekać.

super gra , stare dobre czasy , teraz na ps3 nie mogę trafić na tak dobrą grę

Przeszedłem i... nieco się rozczarowałem. Doskonale rozumiem, co Black robił w chwili premiery - wyszedł dość późno, ale wyciskał co się da z PS2 oraz Xboksa, imponując Bayowskim podejściem do tematu (czyli trafisz w byle co i wybucha pół świata ) oraz przywiązaniem do destrukcji otoczenia i wykonania broni. Wtedy dopiero zaczynała się moda na szarobure shootery mocno stąpające po ziemi (w sensie braku kosmitów, potworów etc.), z mocno ograniczonym ekwipunkiem, przez co Black wyglądał tym nowocześniej. Niestety, to wciąż tylko i aż staroszkolny taniec z niezliczoną ilością głupich przeciwników i denerwującymi momentami, kiedy to Wielka Machina Respawnu nie odpuści, dopóki nie odpalimy jakiegoś, czasem niezbyt oczywistego, skryptu. Nawet finał to sztampowa, typowa forteca, nie dająca zbytniej satysfakcji. Z mojego punktu widzenia lepszy jest Killzone i choć w drugiej połowie gry wydłużono go na siłę, tak dla mnie liczy się to, że jest bardziej klimatyczny, ciekawszy, inteligentniejszy.

Na półce czeka już duchowy spadkobierca Blacka, czyli Bodycount, ale coś mi podpowiada, że lepiej nie będzie, a z tego co kojarzę, ten tytuł zebrał trochę krytyki. Cóż, zobaczymy.

@Guy powodzenia przy graniu w Bodycount. Zakup sobie dużo melisy i zaparz wiaderko zanim zaczniesz grać.

@remik: W takich chwilach powtarzam sobie: "przeszedłeś Daikatanę, tu może być tylko lepiej".

Bodycount to crap i lepiej nie tracić na niego czasu. Stuart Black odszedł z Codemasters zanim gra ujrzała światło dzienne, bo pewnie nie chciał by ja przypisywano do jego nazwiska.