Zdumiewa również mała ilość map, na których toczone są potyczki. W sumie mamy ich „aż” siedem, co w porównaniu z wielką galerią z poprzednich części jest wynikiem karygodnym. Dodatkowo developerzy całkowicie zrezygnowali z trybu 2vs2, co według mnie jest strzałem na własną bramkę. Z doświadczenia wiem, iż tryb współpracy najlepiej wychodzi w parach, a satysfakcja z gry i możliwości mieszania taktyki są wtedy największe. Miejmy nadzieję, iż Kanadyjczycy w najbliższym czasie naprawią swój błąd, oddając w nasze ręce kilka pomysłowych mapek, wśród których znajdą się i te, przeznaczone dla czterech graczy. Na nieszczęście rodaków, całość obsługuje platforma Games for Windows Life, która to jak wiadomo, „oficjalnie” nie jest dostępna dla Polski.



Grafika hulająca na silniku Essence Engine 2.0 prezentuje się bardzo ładnie. W oczy rzucają się kolorowe miejscówki, a efekty towarzyszące wybuchom czy spadającym meteorytom jeszcze w żadnej strategii nie wyglądały tak dobrze. Walka jest brutalna, granaty masakrują żołnierzy, a wokół wznoszą się tumany kurzu. Gdy na ekranie dochodzi do większego starcia, użytkownik w pewnym momencie puszcza myszkę z wrażenia. Ilość fajerwerków występująca podczas każdej potyczki jest satysfakcjonująco duża. Fizyka również nie pozostawia wiele do życzenia. Wybuchy granatów tworzą leje, które później możemy wykorzystać jako średniej klasy osłony. Bomba podłożona pod budynek niszczy go doszczętnie, a kroczący Drednot nie zważa na jakiekolwiek przeszkody, gdyż wszystko ulega destrukcji po zetknięciu z jego nogami. Efekty dźwiękowe jeszcze bardziej przekonują nas w twierdzeniu, iż Dawn of War 2 jest produkcją wysokiej klasy. Orkowe okrzyki towarzyszące walce, skrzeczące odgłosy Tyranidów, cybernetyczne wokale Eldarów czy twarde i zdecydowane rozmowy Kosmicznych Marines – klimat Warhammera 40.000 został oddany znakomicie. Szczególne wrażenie zrobił na mnie dźwięk uderzających o ziemię „szturmiarzy”, roznoszących w pył nieprzygotowanych na niespodziewany atak przeciwników.

Dawn of War 2, pomimo kilku mniejszych niedopatrzeń i wybrakowanemu trybowi wieloosobowemu jest tytułem bardzo dobrym. Zadowoli zarówno starych wyjadaczy, jak i niedzielnych graczy, którzy nie mają zbyt wiele czasu na rozgryzanie każdego elementu z osobna, wyszukiwanie odpowiednich taktyk i powtarzanie w nieskończoność poszczególnych misji. Z pewnością mogę go polecić każdemu, kto chce przeżyć ciekawą historię i pogłówkować nad taktycznymi aspektami walki. Zwracając uwagę na wsparcie ze strony producenta, można wysnuć tezę, iż w najbliższym czasie Dawn of War 2 będzie pozycją wolną od wad, a potyczki wieloosobowe znów pochłoną wiele, jakże cennych w dzisiejszym świecie godzin.