Elementem, wprowadzającym sporo zamieszania na arenach jest tzw. Szkatułka Szału – potężny artefakt, więżący w swoim wnętrzu demoniczne istoty, mogące odmienić los każdej walki. Aby z niego korzystać nasz bohater posiada specjalny wskaźnik szału, który wzrasta w miarę progresji w grze. Początkowo uwolnione ze szkatuły demony, robią dużo zniszczeń, nie są jednak śmiertelnie niebezpieczne. Wystarczy natomiast kilka godzin zabawy, aby szkatuła nabyła zupełnie nowych zdolności, a ostatecznie, pod koniec rozgrywki możemy przy jej pomocy eliminować każdego, kto stanie nam na drodze! Demony, pogrywające w wolnym czasie w pokera, pozyskują umiejętności wedle naszego uznania. Nie mamy na nie co prawda bezpośredniego wpływu, możemy natomiast zdecydować czy wolimy aby dysponowały zaklęciami bardziej ofensywnymi, defensywnymi, czy może gdzieś po środku. Zależnie od podjętej decyzji, zmienia się całkowicie charakter toczonych bojów.

Jeśli o zmienności i różnorodności mowa, to warto wspomnieć o samej Endorii. Jest to kraina pełna rozmaitych, dziwnych stworzeń oraz wspaniałych krajobrazów. Podczas zabawy przemierzacie kilka odmiennych rodzajów lokacji, dzięki czemu nie uświadczycie wrażenia krążenia w kółko. Każda część świata została bardzo ładnie wymodelowana i udekorowana. Widzimy poruszające się na wietrze liście, biegające dookoła zwierzęta, wyschnięte piaski pustyni, falującą wodę itd. Widoczki zmieniają się przez cały czas i idealnie pasują do charakteru zabawy.



Bardzo dobrze dopasowana jest także oprawa wizualna. Choć gra nie powala swoją prezencją, trzeba przyznać, że uroku jej nie brakuje. Modele postaci są wykonane z małej ilości wielokątów, a więc krągłościami nie grzeszą. Sytuację ratują odpowiednio dobrane tekstury oraz bajeranckie efekty specjalne, towarzyszące rzucaniu czarów. Niedociągnięcia oraz braki w silniku graficznym najbardziej uwidaczniają się podczas walki, kiedy to kamera zawieszona jest zaraz nad głowami naszych bohaterów. Wszystko wraca do normy kiedy wskakujemy z powrotem na ekran mapy. Na niej, za sprawą wysoko umieszczonego punktu obserwacyjnego, wszelkie obiekty wyglądają bardzo dobrze.

Dźwięki oraz muzyka również nie pozostawiają zbyt wiele do życzenia. Dialogi pomiędzy postaciami brzmią naturalnie, efekty specjalne podczas walk również nie kolą w uszy, a przez cały czas z głośników dobiega przyjemna, klimatyczna muzyka. Szkoda jedynie, że firma Cenega Poland nie zdecydowała się na przygotowanie pełnej polskiej wersji językowej. Wówczas King’s Bounty: Legenda byłoby bardziej dostępne dla młodszych graczy, osobiście jestem jednak zadowolony, preferuję bowiem dialogi w ich oryginalnej formie.

Podsumowując, King’s Bounty: Legenda to od czasów Heroes of Might And Magic V najlepsza gra w swoim gatunku. Program oferuje dużo dobrej zabawy, dopracowaną oprawę audio-wizualną oraz wiele innowacyjnych pomysłów, pozytywnie wpływających na rozgrywkę. Za niewygórowaną cenę otrzymujemy kilkadziesiąt godzin przyjemności! Czy można chcieć więcej ?