Do serii przygód Agenta 47 musiałem się długo przekonywać. Kiedy już przyswoiłem sobie przebierankowy model rozgrywki udało mi się ją nawet polubić. Żadna inna część "Hitmana" nie spodobała mi się tak jak najnowsze "Rozgrzeszenie".
Gra ewidentnie przeszła spore zmiany względem poprzednich części, co zatwardziałych zabójców mogłoby zrazić. Mianowicie Agent 47 wziął kilka lekcji od Sama Fishera - teraz każdą misję można praktycznie przejść bez używania przebrań, opierając się na lawirowaniu między zasłonami. Co więcej, niektóre etapy nie wymagają od nas zabijania, a jedynie przekradnięcia się z punktu A do punktu B. Jedynie część gry bazuje na starym modelu rozgrywki, tj. cichych zabójstwach. 47 został wyposażony również w pewną nową zabawkę - instynkt. Szósty zmysł pozwala wtapiać się w otoczenie, widzieć przeciwników za ścianami, podświetla użyteczne przedmioty... W pewnym sensie myśli za nas. Jest jednak ograniczony, więc grając na profesjonalnych poziomach trudności nie odczuje się nadmiernej łatwości.
Graficznie gra jest bardzo dobra, a na odpowiednim sprzęcie wręcz świetna. Sam grałem na konsoli, więc miałem coś na wzór pecetowych wysokich detali, jednak na ultra detalach wrażenie jest niesamowite. Na średnich ustawieniach nie jest już tak pięknie, jednak dalej można komfortowo grać. Ostatecznie bez pierdół typu AA czy teselacja można się obejść.
Muzyka jest naprawdę dobra, jeden z utworów cały czas chodzi mi po głowie. Świetnie oddaje klimat gry. Niestety muszę wspomnieć o dubbingu... Dawno nie słyszałem gorszego, a mówię to jako zagorzały fan polskiego dubbingu! Niestety albo Paweł Małaszyński ma jakąś wadę wymowy,beznadziejną dykcję, albo nie umie wczuć się w rolę - tak czy siak wyszło okropnie. Inni aktorzy sobie poradzili, ale główna rola to kompletny niewypał.
"Hitmana: Rozgrzeszenie" polecam jako świetną skradankę i powrót znanej serii, ale fanów ostrzegam - gra wnosi sporo świeżości, więc bądźcie gotowi na to, że to już nie będzie ten sam 47.
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler