Cztery lata temu rozpoczęła się rewolucja gier z widokiem z trzeciej osoby. Stało się to za sprawą genialnej gry Max Payne. Rewolucyjność Maxa polegała na posiadaniu charyzmatycznej postaci, oraz na sposobie w jaki została opowiedziana genialna wręcz fabuła. W chwilę po premierze gry, do sklepów zaczęły trafiać produkcje kopiujące jej pomysły. Większość z nich nie dorastała nawet do pięt pierwowzorowi, zdarzały się jednak produkcje całkiem przyjemne. Jedną z ciekawszych gier klonujących pana Payne’a była wydana w 2002 roku przez firmę NAMCO, Dead to Rights. Teraz NAMCO wraz z Widescreen Games pracuje nad Dead To Rights 2.



Podobnie jak w części poprzedniej wcielimy się w rolę detektywa Jack’a Slate’a, który z pomocą wiernego psa postara się wyplenić grasujących w Grant City bandziorów. Jego druga krucjata rozpoczyna się, kiedy grupa oszołomów porywa sędziego McGuffina. Slate nie włączył się do poszukiwań tylko, i wyłącznie z powodów idealistycznych. McGuffin był bardzo dobrym znajomym ojca naszego bohatera, więc Jack pomyślał, że wypada mu udzielić pomocy. Przeszukując wszystkie zakątki miasta wplątamy się oczywiście w kilka dodatkowych afer i fabuła lekko się rozrośnie. Tak prawdę mówiąc, jakby tylko chodziło o znalezienie sędziego to historia stojąca za Dead to Rights 2 była by strasznie durna… ale na szczęście tak nie jest…

Sposób prowadzenia akcji znacząco się nie zmienił. Nadal głównym celem będzie przedzieranie się przez spore ilości przeciwników, by na końcu cieszyć się zwycięstwem ostatecznym. Producent dorzucił oczywiście garść nowości takich jak lepszy system celowania, zróżnicowane obrażenia oraz nowe typy broni. Wspomniany system celowania to automatyczne namierzanie przez celownik najbliżej znajdujących się przeciwników. Różnicowanie zadawanych obrażeń oparte jest na odległości naszej pukawki od nieprzyjaciela. Znajdując się bliżej bandziora nasze kule wyrządzą mu znacznie większe obrażenia, niż gdy strzelamy z pewnej odległości. Ostatnia i najbardziej oczywista nowość to kilka pukawek, których nie uświadczyliśmy w części poprzedniej. W arsenale znajdą się świeże pistolety, karabinki, strzelby oraz shotguny. Cześć broni palnej Slate będzie mógł nieść w obu rękach, i eliminować wrogów z prędkością jakiej nawet Terminator by pozazdrościł.

Jeśli przez przypadek zabraknie jadła dla giwer (czyt. naboi), Jack zakasa rękawy i rozpocznie perswazję przy pomocy własnych pięści. Producent gry nauczył naszego gliniarza kilku nowych ciosów oraz specjalnych ruchów. Gdy uda nam się podejść wystarczająco blisko do przeciwnika posłużymy się jego własną bronią, by go zlikwidować. Slate wywinie sprytnie spluwę w stronę gangstera, i bardzo efektowna (oraz brutalna) animacja ukaże moment eliminacji. Jeśli stwierdzimy, że kolega nieprzyjaciel ma wielu czekających na nas towarzyszy, możemy posłużyć się nim jako żywą tarczą. Trzymając go przed sobą unikniemy kul przeciwników, a przy okazji sami spokojnie oddamy kilka salw z nad jego ramienia. Jack pamięta też wszystko to, czego nauczył się w pierwszej części swych przygód. Czyli nadal potrafi wychylać się zza beczek, murów i innych elementów; oddać kilka celnych strzałów i z powrotem wrócić w bezpieczne miejsce.



Ciekawym specjalnym ruchem naszego śmiałka jest tzw. dodging (czyt. dodżing). Jest to rodzaj wyskoku, w momencie którego czas ulega spowolnieniu, a graczowi ukazują się lecące wolno kule, wystrzelone z wrogich giwer. Dodging umożliwia efektowny ostrzał i lepsze celowanie do stojących naprzeciw gangsterów, których liczba nie ma większego znaczenia.