Rozgrywka jest jak najbardziej zgodna z oczekiwaniami. Nadal jest niełatwo dobrać odpowiednie pochylenie motocykla w trakcie zakrętu, a jeszcze trudniej wyjść z niego z właściwym przyspieszeniem. Gleba oznacza spadek w rankingu, a straty prawie nigdy nie da się już odrobić. Najwięcej czasu na pewno poświęcicie na to, by do perfekcji wykorzystywać pęd kontrolowanej maszyny w momencie wchodzenia w zakręt. Będzie to czasochłonne, ale zapewni Wam niespotykaną satysfakcję. Gameplay, co trzeba podkreślić, jest dobrze zbalansowany. Przesadzisz z hamulcem, zbyt wcześnie się wychylisz... leżysz i zaczynasz Grand Prix od nowa.

Jeśli chodzi o sztuczną inteligencję, jest agresywna i nie wybacza błędów. Rywale potrafią ponadto wykonywać nie do końca uczciwe manewry i nie byłoby w tym w sumie niczego złego, gdyby nie to, że MotoGP 22 nie jest wykonane idealnie i twórcy nie ustrzegli się błędów. Parokrotnie zdarzyło mi się wyjeżdżać z PITu, inny kierowca wkleił się w postać mojego i wyjeżdżaliśmy razem. Innym razem w trakcie jazdy animacja chrupła na ułamek sekundy, a przez to zrobiło się nieciekawie np. przed samym zakrętem. Nie są to błędy nagminne, ale okazyjnie występują. W połączeniu z kombinującą SI potrafią frustrować.

To, co jeszcze zaczyna się starzeć, to estetyka i wykonanie poszczególnych elementów. Milestone dodało nowe animacje 3D do twarzy, aby pokazać więcej emocji podczas przerywników, ale same postaci odstają od dzisiejszych standardów. Modele zawodników wydają się przestarzałe. Motocykle z kolei prezentują się fotorealistycznie i robią robotę. Całość ogólnie prezentuje się bardzo solidnie - pod warunkiem, że nie będziecie próbowali wpatrywać się w szczegóły. Kiedy jedziemy, grafika miażdży, kiedy oglądamy świat statycznie, jest raczej średnia.

Dźwięk wydaje się w dużej mierze niezmieniony i nijaki... jak zawsze w sumie. Motocyklom nadal brakuje "powera", a część z nich brzmi jak wkrętarki, a nie maszyny sportowe. Co więcej, niewielka ilość muzyki jest tak samo pomijalna, jak w poprzednich odsłonach. MotoGP 22 nie jest w tym stanie konkurować z niestety z żadnym innym projektem tego typu, a już na pewno nie z tuzami pokroju Gran Turismo 7.

Jak więc ocenić ten tytuł? To ponownie propozycja kierowana do konkretnego odbiorcy, fana symulacji oraz motocykli. Próg wejścia jest niestety dość wysoki, a to może zniechęcić causali do rozgrywki - kierowanie motocyklem jest po prostu trudne. Daje natomiast mnóstwo satysfakcji. Ja sam cieszyłem się nie tyle z miejsca, które zajmowałem, a coraz lepszego stylu jazdy. Jeżeli jesteś fanem motocykli, kupuj w ciemno. Jeżeli nie, a ponadto nie przepadasz za grami wyścigowymi, lepiej trzymaj się z dala od MotoGP 22, bo nie zrozumiesz tego świata.