Nowością jest tryb Survival, który pozwala na zabawę w hordę zarówno przez sieć, jak i lokalnie. Naszym zadaniem jest bronić składów amunicji, przed pojawiającymi się od czasu do czasu kolesiami z ładunkami wybuchowymi. W międzyczasie trzeba poradzić sobie z mnóstwem innych osobników, czasem zdarzy się ktoś większy i silniejszy. Podczas gry zbieramy kasiorkę, za którą można kupić chociażby butelki lecznicze, przynętę (jakiś gość biega i zwraca na siebie uwagę) czy pomocników w postaci dajmy na to wyszkolonej w boju świni, która biega to w prawo, to w lewo i rani każdego, kto stanie na jej drodze. Bonusów jest oczywiście więcej, można tak, jak w kampanii podnosić bronie pozostawione przez pokonanych oponentów, ale w gruncie rzeczy liczy się dobra współpraca. Twórcy zaimplementowali podstawowe mechanizmy w tego typu zabawie, czyli kolejne fale nacierają z różnych stron, więc trzeba dzielić się zadaniami (w tym przypadku piętrami), a gdy ktoś polegnie, to przydałoby się reanimować kolegę, bo samemu jest bardzo ciężko. Wyrzynka kończy się gdy obie postacie zginą, lub gdy pozbędziemy się wszystkich punktów (łącznie trzy), ewentualnie, gdy dotrzemy do samego końca, co mi się jeszcze nie udało. Można siać zniszczenie na kilku mapach i w sumie jest to bardzo udany tryb.



Ciężko cokolwiek napisać o oprawie graficznej, bo ta zmieniła się tylko troszeczkę. Z pewnością jest jeszcze płynniej i bardziej widowiskowo, ale to w zasadzie tyle. Rzecz jasna nie znaczy to, że tytuł coś na tym traci, nie, nie, to bardzo ładna produkcja 2D z fajnie zrealizowanymi przerywnikami. Boli jedynie fakt, że po każdym levelu oglądamy scenkę, która jakoś dziwnie się urywa. Ekran ciemnieje i nie wiadomo za bardzo czy gra się zwiesiła czy co się stało, a po chwili obserwujemy już nasze dokonania punktowe. Nie wiem czy podobnie jest na PC i X360, ale jest to trochę dziwne.

Właśnie, nie wspomniałem jeszcze o punktach. Za każdy zaliczony poziom, ilość egzekucji, zgonów, itd., program przyznaje nam odpowiednią notę, rankingi aktualizują się natychmiast i możemy podziwiać, jak słabo nam poszło w porównaniu z prawdziwymi wymiataczami. To samo dotyczy trybu Survival. Niby tego typu rzeczy to w dzisiejszych czasach oczywista oczywistość, ale zawsze stanowią dodatkową motywację, do ponownego zaliczenia układu. Ponadto do odblokowania są także różnorakie skórki na postacie, więc podejrzewam, że pewne grono osób spędzi przy grze trochę więcej czasu po zaliczeniu kampanii, która przy okazji jest bardzo krótka. Nie wiem ile dokładnie godzin zajęło mi przejście gry na normalu, ale podejrzewam, że będzie to coś koło 4 h. Na szczęście wymienione wcześniej elementy sprawiają, że to nie koniec przygodny, no i jest jeszcze wyższy poziom trudności dla wytrwałych.



Jeżeli ktoś oczekiwał, że Shank 2 zostanie nowym Mesjaszem branży growej, to może się srogo zawieść, ale jako kontynuacja jednej z najlepszych dwuwymiarowych gier akcji spisuje się niemal idealnie. Deweloper nie obrócił kota ogonem, pozostawił wszystko dokładnie takie samo, dorzucając kilka bonusów, które idealnie wkomponowały się w klimat gry i w ten oto sposób zrobił tytuł, który spodoba się nawet lokalnemu proboszczowi. W końcu dobry Shank pozbywa się latającej i rzucającej czary mary, złej pani. Na pohybel Harry’emu!