Shank 2 to kontynuacja zrobiona na modłę staropolskiego powiedzenia ”Bigger, better and more badass”. Wszystko w tej grze zapowiada się na delikatne rozwinięcie oryginalnej koncepcji, począwszy od kampanii dla jednego gracza, przez tryb wieloosobowy, skończywszy na niuansach typu nowe bronie.
Shank 2 to kontynuacja zrobiona na modłę staropolskiego powiedzenia ”Bigger, better and more badass”. Wszystko w tej grze zapowiada się na delikatne rozwinięcie oryginalnej koncepcji, począwszy od kampanii dla jednego gracza, przez tryb wieloosobowy, skończywszy na niuansach typu nowe bronie. W związku z tym, jeżeli „jedynka” była bardzo dobrą produkcją, tak „dwójka” ma szansę wynieść Klei Entertainment na piedestał.
Zgładzenie Cesara nie sprawiło, że Shank w końcu przeszedł na spokojną emeryturę. Jeżeli oczekujecie, że gameplay polega na niecierpliwym wyczekiwaniu listonosza niosącego rentę, to się grubo mylicie. Najemnicy wkroczyli na teren głównego bohatera i zniewolili okoliczną ludność. My, jako wkurzony do granic możliwości gostek, zrobimy z tym porządek, używając noży, pił, karabinów czy pistoletów. Rzecz jasna, historia jest tylko pretekstem do zabawy w widowiskowego mordercę, nic więcej, ale to powinno w zupełności wystarczyć, by pogrążyć się w brutalnej zabawie.
Jatka w dalszym ciągu opiera się na ciosach szybkich, ale słabych i silnych, ale wolnych. Oczywiście powracają stare narzędzia mordu, jednak teraz przeciwnicy porzucają używaną przez siebie broń, którą można podnieść i bawić się w najlepsze. Pomachamy zatem kijami baseballowymi, pałkami, a nawet łopatą. Podczas starcia wymęczony wróg da nam znać, że czas to kończyć. Nad jego głową wyskoczy ikonka przycisku, szybkie wduszenie guzika sprawi, że bohater rozprawi się z nim w wyjątkowo brutalny sposób. Lekkich usprawnień doczekały się także elementy platformowe. Twórcy chcą sprawić, by przemieszczanie się było jeszcze bardziej płynne i widowiskowe, jednocześnie nie robiąc z tego rozrywki dla całkowitych beztalenci. Prawdopodobnie dobry timing będzie grał tu dużą rolę, ale na odmierzanie każdego skoku co do centymetra nie liczcie.
Nowością jest kooperacyjny tryb survival. Zasady gry są banalnie proste. Razem z kolegą/koleżanką lądujemy na małej, kilkupoziomowej (oznacza to np. rusztowania) mapie i musimy bronić danego celu, chociażby skrzynek z amunicją. Zewsząd nacierają na nas kolejne fale przeciwników. Za zabicia otrzymujemy pieniążki, które wydajemy na wspomagacze typu: działka, granaty, defibrylator (potrzebny do reanimacji partnera) czy nalot powietrzny. Jest ciężko, ale właśnie o to chodzi.
Graficznie dostaniemy w przyszłym roku jedną z ładniejszych gier w ramach cyfrowej dystrybucji. W porównaniu do poprzedniczki nie zmieniło się wiele, doszły tylko nowe ruchy postaci, animacja jest jeszcze płynniejsza i to właściwie tyle. Jednak, co więcej można było zrobić z dwuwymiarową, kreskówkową oprawą? Shank ma styl, do którego tylko nieliczni mogą podskakiwać i ten styl został zachowany.
Shank 2 zarządzi jeszcze bardziej, niż protoplasta. Pozostawiono to, co najlepsze, dodano zabawę w hordę, nowe pukawki i broń krótkiego zasięgu i to w zupełności wystarczy, by ze śliną kapiąca z ust wyczekiwać premiery gry.
Podsumowanie: Więcej tej samej, dobrej rozrywki, w tej samej, ślicznej oprawie wizualnej. Tryb survival zarządzi, a singiel zapewni kilka godzin intensywnej wyrzynki. Czekamy!
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler