Skoro wiemy już co nieco na temat broni, magii oraz podstawowych zasad panujących w bezlitosnej krainie Krontu, czas na szczegółowe przedstawienie bohaterów opowiedzianej w Strangerze historii. Rozgrywka została skonstruowana w taki sposób, że w przeciągu kilkunastu początkowych map poznawać będziemy po kolei każdego z wygnanych nieszczęśliwców. Na jednego przypadają po około 4 lokacje, więc zanim zdążymy porządnie rozwinąć staty danego wojownika, gra przeniesie nas do całkowicie innego miejsca i nakaże pokierować kolejnym śmiałkiem. A przyznać trzeba, że Ci różnią się od siebie dosyć znacznie. Steiger specjalizuje się w walce na dystans, choć nie pogardzi także bronią krótkiego zasięgu. Jest niezwykle przydatny, głównie ze względu na swe umiejętności lecznicze. Kagar z kolei to znakomity wojownik, preferujący czary ofensywne. Co prawda, potrafi posługiwać się tylko i wyłącznie bronią jednoręczna, lecz doskonale włada średniej i dużej wielkości tarczami, co wydatnie zwiększa efektywność obrony. Ostatni z bohaterów – Mordlock, opanował sztukę władania orężem dwuręcznym, a brak tarczy z nawiązką rekompensuje magia obronna. Jak więc widać, postaci różnią się od siebie znacznie i przemierzając Kront z pewnością nie będziemy narzekać na monotonię rozgrywki.

Kilka słów należy się niezwykle klimatycznej muzyce oraz stojącej na niezłym poziomie oprawie graficznej. Ta druga co prawda nie zachwyca, aczkolwiek pełen kolorowych osad i mrocznych terytoriów świat potrafi zachwycić. Tutaj wszystko jest na swoim miejscu, żaden, nawet najmniejszy skrawek mapy nie sprawia wrażenia oderwanego od „krontowej” rzeczywistości. Brawa należą się grafikom również za modele bohaterów oraz potworów. Wyglądają tak ... jak w moim mniemaniu mają wyglądać mieszkańcy zakręconego i rządzącego się prawami dżungli świata. Muzyka znakomicie buduje klimat, a i speeche trzymają poziom. Od strony technicznej przyczepić można się tylko do stabilności działania programu. Gra stosunkowo często potrafi wywalić do pulpitu, a pierwszy patch nie do końca usuwa ten problem. Kłopoty mogą mieć również posiadacze laptopów. I to w dodatku tych nieco mocniejszych. Stranger miał bowiem kłopoty z poprawnym wyświetlaniem grafiki na notebooku z Vistą i GF 8600M GS, co teoretycznie nie powinno mieć miejsca. Co prawda kłopot nie był na tyle poważny, aby kompletnie uniemożliwić rozgrywkę, aczkolwiek wystające tu i ówdzie oraz mocno pulsujące płaty białych tekstur na pewno do zjawisk pożądanych nie należą.

Należy do nich za to wydawanie w naszym rodzimym kraju tytułów pokroju recenzowanego Strangera - bardzo przyjemnego miksu RPG ze strategią czasu rzeczywistego, z niezwykle klimatycznymi mapami, wygodnym interfejsem i szeregiem innowacyjnych rozwiązań, w dodatku spolonizowanego i za niewygórowaną cenę. Oby więcej takich tytułów.