Sama walka jest całkiem w porządku, choć odstaje od tego, do czego przyzwyczaiły nas dzisiejsze FPSy. W pierwowzorze element ten był dość archaiczny i mało porywający. W remaku trzeba się czasem mocno postarać, by przeciwnika pokonać. Konieczne jest też zadanie ciosów tak, by możliwa była ewentualna ucieczka. Walki są o tyle emocjonujące, że oponenci potrafią nas niejednokrotnie przytłoczyć, a główny bohater, jak na hakera przystało, nie jest jakoś przesadnie krzepką i wytrzymałą postacią… przynajmniej na początku. W miarę postępów gromadzimy bowiem coraz lepsze wyposażenie – jak to w cyberpunkowych klimatach – finalnie stając się naprawdę groźnym przeciwnikiem dla Shodan i jej popleczników.

Skoro o poplecznikach, czytaj mutantach i robotach, mowa, trzeba uczciwie przyznać, że oni też zostali mocno podrasowani na potrzeby remake’u. W pierwowzorze wrogowie do szczególnie inteligentnych nie należeli, a tym razem stanowią wyzwanie. Ich strategia walki najczęściej sprowadza się co prawda do ślepego brnięcia w naszym kierunku, ale potrafią też usuwać się z naszej linii ognia, ukrywać za przeszkodami i atakować tak, by zwyciężyć. Zdecydowanie najtrudniej pokonać jest bossów, którzy teraz są cwani i dobrze wyposażeni (wcześniej byli tylko upakowani ekwipunkiem). Do pojedynków z nimi trzeba się więc odpowiednio przygotować, gromadząc wyposażenie i broń z wszelkich zakątków stacji. Na pochwałę zasługują też ich projekty, wzorowane na oponentach sprzed lat. Także je poddano rzecz jasna liftingowi, a dzięki temu wyglądają lepiej niż kiedykolwiek wcześniej.

Ogólnie w sposób ten scharakteryzować można całą oprawę audio-wizualną gry. Remake System Shock prezentuje się bardzo dobrze, a jednocześnie stanowi hołd dla pierwowzoru. Twórcy nie chcieli wszystkiego zmieniać, na nowo przygotowywać tekstur itd. Chcieli zachować wygląd stacji, przeciwników, bossów itd. a jednocześnie sprawić, by wszystko było bardziej „dzisiejsze”. Rzeczywiście tak jest, choć czasem niełatwo się połapać w tym, które obiekty są interaktywne, a które nie. Są miejsca, w których jest zdecydowanie zbyt wiele świecidełek, komputerów, monitorów, lampek itd. Kiedyś może i to pasowało, ale uważam, że można to było delikatnie stonować, nie tracąc nic na klimacie. Możliwe jednak, że moje subiektywne odczucie, a Wam całość przypadnie do gustu. Dźwiękowo jest też w porządku, zarówno jeśli chodzi o efekty, muzykę czy dialogi. Szczególnie fajnie słucha się opętanej Shodan, która jak potłuczona opowiada nam o swoich boskich zapędach i planach na dominację. Takich złoczyńców to już nie ma…

Nasza platforma testowa:

• Płyta główna: ASUS TUF Gaming x570-Plus;
• Procesor: AMD Ryzen 7 5800X3D;
• Pamięć RAM: 32 GB DDR4;
• Karta graficzna: Asus RTX 4080 TUF Gaming 16 GB VRAM;
• Monitor: Philips 27M1F5800/01;
• Dysk: SSD Samsung Evo 970 Pro oraz WD_BLACK SN850X 1TB.

Podsumowując, remake System Shock to jedna z najbardziej unikatowych gier ostatnich lat. Nie wszystkim przypadnie ona do gustu, ale jeśli chcecie skosztować staroszkolnej rozgrywki, dajcie mu szansę. Możliwość dość precyzyjnego ustawienia poziomu rozgrywki sprawia, że nawet mniej doświadczeni gracze powinni sobie poradzić z eksploracją, zagadkami oraz przeciwnikami. Prawdziwi hardcorowcy znajdą tu natomiast pokłady gameplayu, którego nie ma nigdzie indziej! Dlatego autentycznie polecam i nie poddawajcie się po pierwszych kilkudziesięciu minutach. Obiecuję, że jeśli przetrwacie dwie/trzy godziny, wciągniecie się na zabój!