GDZIE JEST AMY?!

Dark Fall: Lost Souls - trzecia część słynnego cyklu gier przygodowych utrzymanych w konwencji horroru, autorstwa Jonathana Boakesa (Darkling Room) odpowiedzialnego za wcześniejsze części i za rewelacyjny The Lost Crown. Kolejna historia o duchach, poznanie jej wymaga ciągłego poszukiwania, eksperymentowania oraz "łamania sobie głowy".

Jest więc bliżej nieznany inspektor, z podejrzaną buteleczką w swoim ekwipunku - środkiem podawanym w stanach psychozy i halucynacji. Sprawa Amy Haven miała katastrofalny wpływ na jego karierę, zrujnowała życie zawodowe, osobiste i odebrała spokój. Dyscyplinarnie zwolniony z pracy pod zarzutem fałszowania dowodów. Obwiniany o tę tragedię przez matkę i opinię publiczną. Błąkający się po opuszczonych obiektach, upiornych i złowieszczych, jak zbity pies szukający swego pana.



Początek - rok 2005. To wtedy, w Noc Świętojańską, w dniu swoich 11 urodzin zniknęła dziewczynka. Mimo wysiłków policji, nigdy nie udało się jej odnaleźć. Mr. Bones - jedyny podejrzany, został zwolniony z braku dowodów. Rodzina małej nigdy nie wybaczyła inspektorowi porażki, jaką odniósł w śledztwie. On sam również czuł się winny, gotowy wszystko naprawić. Kilka lat później, w kolejną Noc Świętojańską powraca na skalane przez siebie miejsce, by dokończyć śledztwo i uporać się z dręczącymi go demonami. Pokuta za dawne występki przeszłości. Dowerton nie wygląda jednak tak, jak je zapamiętał. Po serii tajemniczych samobójstw w hotelu przy stacji kolejowej, mieszkańcy uważają to miejsce za przeklęte, a gazety wypluwają stosy druku o młodocianych, oddających się obrzędom satanistycznym. Usilnie twierdzących, że zmusza ich do tego... Amy. Efektem jest wyludnienie miasta, a w następstwie jego totalna ruina. Teraz opuszczone, martwe, straszne, jest areną zmagań oficera z tym, co chciałby wymazać z pamięci.



DEMONY PRZESZŁOŚCI

Niełatwe okaże się z nimi starcie. Dark Fall 3: Lost Souls jest jedną z trudniejszych przygodówek, z jakimi do tej pory przyszło mi się zmierzyć. Pojęcie ma ten, co miał okazję szarpnąć w którąś pozycję z serii Myst. Poziom komplikacji łamigłówek, stawienie im czoła, jest porównywalny. Dodatkowo, poprzeczka została podniesiona przez to, iż sporo w tej odsłonie elementów znanych z gier typu hidden-object. Jesteś dosłownie zmuszany do wracania wielokrotnie w to samo miejsce, sprawdzania każdego skrawka ekranu i klikania kilka razy w ten sam obiekt. Działania te są premiowane możliwością zdobycia "przedmiotów bonusowych", jednak zupełnie nie wpływa to na ukończenie rozgrywki, mają jedynie stanowić nagrodę dla najbardziej dokładnych graczy. Takich, co bez znużenia potrafią spędzić wiele godzin w tej samej lokacji - piksel po pikselu. W odnalezienie ukrytych gratów trzeba włożyć sporo wysiłku oraz anielskiej wręcz cierpliwości, dobrej pamięci i ciągłego skupienia, w porównaniu z niewspółmiernie niską wartością tych bonusów - nie naciskam, że warto.