Serious Sam: Pierwsze Starcie (PC)

dobra jest typowa nawalanka jak wszystkie części z tej serii oczywiście ale klimat jest dobry

Szukając czegoś do "przegryzienia" w przerwie pomiędzy kolejnymi, złożonymi misjami w Tom Clancy's Splinter Cell: Double Agent, postanowiłem odświeżyć sobie Serious Sama. Nie mam edycji HD, tylko zwykłą i muszę przyznać, że nie bardzo jest sens:
1. ją kupić - w końcu to dokładnie to samo, tylko w lepszej grafice;
2. robić taki remake oryginałów - moim zdaniem nadal wyglądają dobrze, dzielnie bronią się przez upływem czasu, zaś niektóre tekstury ostrością pokonałoby wiele współczesnych portów. Niemniej jednak obejrzałem kilka filmików z wersji HD i muszę przyznać, że wyglądają bardzo ładnie, a szczególnie spodobała mi się masakra na bykołakach za pomocą działka SBC.
Co ciekawe, nadal można znaleźć na necie ludzi grających w pierwotną wersję Pierwszego starcia.
Wracając do meritum - gry o tak oldschoolowej rozgrywce idealnie nadają się właśnie na przerwy w czymś bardziej skomplikowanym. SS ma swoją, bardzo wysoką grywalność, ale ciężko byłoby mi wysiedzieć przy monitorze od początku do końca gry, która przecież szczególnie długa nie jest.
Obecnie jestem w Luxorze, gram na normalu. Nie chcę wiedzieć, jak wygląda gra na Serious, bo już teraz Szkielety z Kleer potrafią mnie zdrowo... zirytować.

EDIT: Pozbyłem się SS z dysku, zajął mi 9h na normalu. Udało mi się zaliczyć jeden z sekretnych poziomów i znaleźć easter egg'a. Trzeba przyznać, że autorzy mają dystans do siebie.

Gra się bardzo przyjemnie, fabuła wbrew pozorom jakaś tam jest, wiadomo, że nie jest bardzo zaskakująca, ale to nie tego typu gra. Mnóstwo fajnych potworów i nad ostatnim bossem trochę się męczyłam (grałam na poziomie hard). Ogólnie to żałuję tylko, że nie zdecydowałam się na zakup tej gry parę lat wcześniej, lecz przyjemność z gry i tak jest nadal wielka

Hard? No to wielkie brawa! Mnie już na normalu nieźle wymęczył ten poziom, nawet nie tyle boss, co droga do niego.
Owszem, pomimo upływu lat SS nie traci na grywalności. I pomyśleć, że to w zasadzie dość prosta strzelanka, a nie jakiś przebajerowany, współczesny shooter...

He,na hardzie to bym pewno dokonał swego żywota przy tej grze.

Szczerze mówiąc to wybierając poziom trudności pomyślałam sobie, że to stara gra i nie może być taka strasznie trudna, no cóż trochę się pomyliłam, ale dałam jakoś radę

No przecież właśnie stare gry potrafią człowiekowi uzmysłowić że jest nieudacznikiem.

Teraz to wiem , bo większość dzisiejszych gier jest tworzonych dla masowego odbiorcy i poziom trudności nie jest zbytnio wygórowany, a kiedyś to było bardzo trudno i nikt nie narzekał

Średnia wieku przeciętnego gracza przesunęła się mocno w stronę .....100-tki a co za tym idzie ograniczony czas jaki może poświęcić na dany tytuł i fakt że jest gościem zarabiającym więc można z niego więcej wyciągnąć wpływają znacząco na politykę wydawniczą.Dzisiejsze gry przechodzi się łatwo i przyjemnie.Czy to źle?Nie wiem.Sam nie lubię się stresować przy graniu więc mi to jednak pasuje.
Ale Serious Sama wspominam z przyjemnością.Oczywiście grałem na najłatwiejszym ale i tak przy końcu to się napociłem.

Dla mnie to jednak jest gorzej, bo czasami chce mieć jakieś wyzwanie związane z przejściem gry, a tak to tylko sobie strzelam i naginam dalej... Gra powinna być długa, bo wtedy nie żałuję wydanych na nią pieniędzy, a tak kilka godzin i napisy końcowe, nie jest to zbyt satysfakcjonujące.