Masz u mnie piwo. Właściwie nawet dwa, choć Sir Terry już się tu coraz częściej pojawia. Cthulhu fhtagn! Poczytaj sobie komiksy z Unspeakable Vault (of Doom), może spodoba Ci się nieeuklidesowy humor.
Zew Cthulhu (jako opowiadanie, nie wydana seria) to niejako podstawa, choć mnie osobiście "Widmo nad Innsmouth" podobało się dużo bardziej, a i wyjątkowo krótkie jak na Lovecrafta opowiadanko "Muzyka Ericha Zanna" mogło by się z "Zewem" równać.

Widmo nad Innsmouth miecie , a Przypadek Charlesa Dextera Warda czytałeś? Niezła schiza O.o
Ostro mi też namieszał w głowie Czychający w progu.
Kiedyś będziemy musieli pogadać o książkach HPLa ;).

Tak przy okazji, grałeś w Penumbrę? Też ostro od niej czuć klimat Lovecraftowski, szczególnie druga część.
Jedynkę (Overture) tłumaczyliśmy na polski, gdy jeszcze byłem w ekipie PLProjekt, więc znam Penumbrę: Overture na wylot i na pamięć niemal .

A wracając do Zewu Cthulhu, grałeś może w RPGa? Tzn takiego prawdziwego pen & paper. Wydanego przez MAGa. Naprawdę coś niesamowitego.

A te komiksy chętnie ogarnę

Mimo całego szacunku dla Lovecrafta, nie lubię jego książek. Są klimatyczne i przerażają, cóż jednak z tego skorą mają tak cholernie drętwe dialogi, że (_!_) boli.

"Przypadek Charlesa Dextera Warda" poleciłbym każdemu, kto zaczyna swoją przygodę z twórczością Lovecrafta i nie odrzucił go specyficzny styl opowiadań, bo to zdecydowanie jedno z najlepszych. "Czyhającego w progu" mam, ale jeszcze nie udało mi się przeczytać go w całości, bo jakoś przytłoczyło mnie jedno opowiadanie zajmujące całą książkę. Poza tym formalnie to nie jest już dzieło samego Lovecrafta.

Penumbra nie jest mi tytułem obcym, ale nigdy nie przeszedłem tej gry w całości. Nie wciągnęła mnie jakoś specjalnie, choć zgodzę się - klimat jest bardzo w stylu Lovecrafta. Gdyby żył dzisiaj pewnie taką właśnie grę by wyprodukował.

Miałem przyjemność zagrać kilka razy (choć ja raczej wychowany na I ed. Warhammera jestem ) i byłem bardzo pozytywnie zaskoczony, choć też spotkałem się z wyjątkowo krytycznymi ocenami. Wszystko rozbija się o odpowiedniego MG, jak zawsze, a w przypadku systemu opartego na takim świecie to już w ogóle...


Lovecraft unikał dialogów z ustawy, że tak powiem, więc generalnie nie ma tam zbyt wiele do przebolenia, ale tak jak napisałem - specyficzny styl, oniryczny i zacierający rzeczywistość, również w tych niewielu dialogach, nie wszystkim przypada do gustu.

Kiedyś czytałem Ludluma ( mam sporo jego książek ) , ale pewnego razu po przeczytaniu kolejnej książki naszła mnie myśl ,że nudne to jak flaki z olejem , i tyle było z jego powieści .
Przeczytałem wszystkie książki z serii "Pan Samochodzik" , i ( chyba ) wszystkie " Conan-y " Howarda .
Lubię ( a właściwie to lubiłem , brak czasu ) czytać : Folleta , Kinga , Morrella ,Suworowa , Tolkiena , Sapkowskiego ,...
Ostatnio przeczytałem "Stalkera" , ale to było ... czas temu .

Ja ostatnio, nie mogąc się doczekać premiery czwartego sezonu Dextera, postanowiłem sięgnąć po książkę-pierwowzór autorstwa Jefa Lindsay'a. Jak się okazuje nie mogłem trafić lepiej. Książka jest po prostu G E N I A L N A. Dla osób gustujących w nieco cięższych klimatach (tak w serialu jak i w książce krew leje się strumieniami, sceny i opisy morderstw są bardzo... ehkm dosadne - wieszanie za nogi w celu upuszczenia z ofiary krwi, ćwiartowanie zwłok, itp., etc.) pozycja obowiązkowa. Ja jestem zachwycony!

A ja polecam sagę Song of Ice and Fire (Pieśń Lodu i Ognia). Poniżej krótkie info na temat pierwszego tomu.



Teraz kilka słów ode mnie. Trochę wstyd, ale o Martinie i jego sztandarowej serii usłyszałem dopiero jakiś niecały rok temu. I o ile jakimś ogromnym miłośnikiem fantasy nie jestem, to akurat Gra o Tron wraz z następnymi częściami serii tak zamieszały mi pod kopułą, że na pytanie: Które z przeczytanych książek mógłbyś mi polecić?, bez wątpienia opowiedziałbym teraz: Martina. Bierz Martina!. Znakomita - bez dwóch zdań - seria, chociaż ze względu na ogromną ilość bohaterów i rodów, z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu. A jest tego tak dużo, że przez pierwsze kilkaset stron sagi niejednokrotnie ciężko będzie się odbiorcy połapać, o kogo w danej chwili chodzi. Autentycznie, ogrom postaci przytłacza. Jeśli jednak da się powieści szanse i przebrnie przez kilka pierwszych rozdziałów, gwarantuję, że ciężko będzie się oderwać od czytania przed nastaniem świtu.

P.S. Obecnie wydane zostały cztery tomy, aczkolwiek kolejny już niedługo powinien ujrzeć światło dzienne.

Ja ostatnio zaczytuję się w Polskiej fantastyce a jako, że 23ego był światowy dzień książki (oraz promocja w Empiku) zakupiłem 3 książeczki. Pierwsza to zbiór opowiadań o jakże wdzięcznym tytule " Zachowuj się jak porządny trup". Druga to "Podatek" Mileny Wójtowicz . Zaś 3cia "Toy Wars" Andrzeja Ziemiańskiego (napisał on między innymi Trylogię "Achaja")
Próbowałem jakiś czas temu czytać coś "nie polskiego " ale nie "wchodziło tak dobrze" . Mam wrażenie , iż większość autorów mniej lub bardziej opiera się na schemacie Tolkiena co jest po prostu nudne. Zaznaczam - to tylko moja opinia.

Przeczytałeś Dwie części ?? Pierwszą tą z bratem i drugą z tym psychopatycznym chirurgiem co wstrzykiwał narkotyki do żył po czym odcinał wszystkie kończyny i powieki ??
opis ofiar tego procederu miód na lipie
albo sama ocena dextera w stosunku do jego narzeczonej ?? jej dzieci a w szczególności tym młodszym tym przypominającym jego samego bez uczyć z chęcią mordu

Tak, przeczytałem zarówno "Demony", jak i "Dekalog", a w tej chwili poluję na "Dylematy". Część druga imho sporo słabsza od jedynki (teraz już wiem, czemu scenarzyści serialowego Dextera wzięli rozbrat z książkowym oryginałem i postanowili wysnuć własną wizję), choć sceny z Doktorem Danco faktycznie zapadają w pamięć. Generalnie książka byłaby wcale niezła, gdyby nie mocno leciwy finał. Sorry, ale oczekiwałem czegoś bardziej... no po prostu bardziej.