Słynny trailer pierwszego Assassin’s Creed zapowiadał iście epicką grę. Deklaracje twórców o zbliżającej się rewolucji traktowano całkiem poważnie, lecz efekt końcowy na takie miano nie zasługiwał. Otrzymaliśmy pomysłowy tytuł o wielkim i zarazem niewykorzystanym potencjale, który monotonnością skutecznie zabijał przyjemność płynącą z rozgrywki. Dopiero druga część ukazała możliwości koronnego tytułu studia Ubisoft. Ulepszono wiele technicznych aspektów gry, historia Ezio Auditore okazała się ciekawsza i opowiedziana z większym rozmachem, a różnorodność misji idealnie się z nią zgrywała. Nie da się ukryć, że renesansowa kontynuacja konfrontacji Asasynów i Templariuszy zasługiwała na miano co najmniej znakomitej. Podobny poziom prezentowały dwie kolejne części, będące bardziej samodzielnymi dodatkami, które część osób uznała za wyraźny skok na kasę. W Brotherhood i Revelations twórcy zamieścili parę nowych pomysłów, aczkolwiek większość stanowiła nieprzydatne dodatki uzasadniające przyczyny wydania oddzielnych tytułów. Nie zmieniało to faktu, że rozgrywka oparta w głównej mierze na Assassin’s Creed II przynosiła sporo frajdy. Po wyczerpaniu się historii Ezio i zestarzeniu silnika graficznego wraz z bohaterem, nadszedł czas na restaurację serii. Assassin’s Creed III ma być rewolucją, jaką druga część stała się dla pierwszej.