Czasem coś piszę, czasem programuję, czasem projektuję, czasem robię PR, a czasem marketing... wszystko to, czego wymaga sytuacja. Uwielbiam gry, nie cierpię briefów reklamowych!
The Bard’s Tale to gra której korzenie sięgają 1985 roku. W tym właśnie roku na rynek gier komputerowych trafił pierwowzór dzisiejszej wersji gry.
The Bard’s Tale to gra której korzenie sięgają 1985 roku. W tym właśnie roku na rynek gier komputerowych trafił pierwowzór dzisiejszej wersji gry. Podobnie jak pierwsza odsłona przygód wędrownego grajka tak i ta, którą opisuję w tej zapowiedzi wyszły spod rąk Brian’a Fargo. Facet ten uważany jest za jednego z twórców gatunku gier RPG. Jego dziełem były m.in. takie cacka jak Baldur’s Gate oraz Fallout. Były szef firmy Interplay postanowił założyć własne studio developerskie o nazwie InXile, a The Bard’s Tale jest pierwszym programem nowego zespołu Brian’a.
Bard jest postacią nietuzinkową i wyjątkową. W przeciwieństwie do bohaterów których możemy spotkać w innych grach nie jest on osobą pełną cnót. Jest zwykłym facetem, z bardzo charakterystycznym poczuciem humoru. Większość herosów w grach cierpi na syndrom ratowania świata. Nasz śmiałek jednak nie chce tego robić. Nie pragnie chwały ani niczego z nią związanego. Jedynym celem jego egzystencji jest unikanie kłopotów, zarobienie trochę grosza, znalezienie ładnej kobiety i picie zimnego piwa. Jego olewaczy sposób bycia czyni z niego bardzo charyzmatyczną osobę.
Jak w każdej szanującej się grze RPG na początku możemy wybrać parametry charakteryzujące bohatera, oraz specjalną umiejętność. Oprócz tytułowego grajka oczywiście nie mamy do wyboru innej postaci, możemy jedynie zróżnicować jego umiejętności. Jeden grajek może być bardzo silny, inny sprytny a jeszcze inny niesamowicie inteligentny. Ciekawymi własnościami są szczęście oraz rytm. Szczęście, jak to szczęście podnosi możliwość znajdowania ciekawych przedmiotów podczas podróży. Rytm natomiast wpływa na magiczną moc przywoływanych przez nas istot. Im wyższe wyczucie rytmu tym potężniejszy przyzwany stwór.
Każda z dobranych cech wpłynie na sposób prowadzonej przez nas rozgrywki. Kiedy np. Bard będzie osobą silną, walka ciężkimi mieczami nie będzie sprawiać mu problemów. Jeśli punkty doświadczenia zainwestujemy w inteligencję lub charyzmę, lepiej będzie posługiwał się magią lub przekonywał napotkanych ludzi. Możliwości prowadzenia śmiałka jest sporo i każdy powinien być zadowolony. Powyżej wspomniałem także o doborze specjalnej umiejętności. Dzięki nim grajek nauczy się posługiwać dwiema broniami, walczyć orężem dwuręcznym, szarżować przy pomocy tarczy, wykonywać uderzenia krytyczne lub dostanie bonus za każdy znaleziony skarb.
Specjalne umiejętności wpłyną na broń jaką będziesz mógł się posługiwać. Rynsztunek jest bardzo zróżnicowany. W dostępnym dla bohatera arsenale znajdują się miecze jedno oraz dwu ręczne, maczugi, tasaki oraz inne przedmioty, które pomogą mu czyścić drogę z wrogów. Prócz broni białej grajek do swojej dyspozycji ma magię. Podejście do tego tematu, jak do całej gry, jest całkowicie odmienne od spotkanego w innych grach RPG. Aby rzucić magiczne zaklęcie Bard nie będzie zbierał zwojów. Do czynienia czarów posłuży mu instrument muzyczny. Dzięki niemu będzie w stanie zagrać zaklętą melodię, która spowoduje np. pojawienie się jakiejś istoty wspomagającej nas w walce. Zaklęcia zostały podzielone na kilka typów. Są wśród nich ofensywne oraz defensywne. Te pierwsze pomogą nam podczas walki poprzez niszczenie wrogów, drugie zwiększą nasze umiejętności obrony.
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler