Graficznie dostajemy tytuł z czasów poprzedniczki, a nawet trochę gorszy. Tamten design po prostu musiał się podobać, ten już niekoniecznie, a dodatkowo, podczas zapisywania stanu gry łapiemy niezłą zwiechę. Pies potrafi zniknąć nam z oczu, by po chwili w magiczny sposób znaleźć się tuż koło nogi. Przy większych potyczkach animacja lubi chrupnąć, a postaciom daleko do naturalnych ruchów. Mimo wszystko nie odczuwa się zmęczenia i degustacji. Tylko ładna gierka, ale po ekskluzywnych produkcjach oczekujemy czegoś więcej.

Audio jest za to świetne. Angielski dubbing okraszony sporą dawką humoru może się podobać. Aktorzy wcielili się w swoje role z wielkim przejęciem i czuć z głośników, że bawili się doskonale pracując nad tą grą. Całości dopełnia dobrze dobrana muzyka, nieźle oddająca aktualne wydarzenia.



Sumując, Fable III to spory zawód. Historia jest fajna i czeka się z niecierpliwością na jej zakończenie, doroślejszy, industrialny klimat może się wielu osobom spodobać (ja czuję się oszukany), ale grę zdecydowanie za bardzo uproszczono. W zasadzie całą można zaliczyć biegnąc za światełkiem na ziemi i wciskając „A”. Nie ma praktycznie żadnej satysfakcji z wykonywania misji pobocznych czy nawiązywania kontaktów. A pomyśleć, ze dawniej można było biegać po tym świecie godzinami… Jest tylko dobrze, ale moja wiara w serię została bardzo zachwiana. Nie wiem, czy planują kolejne części, ale jeżeli marka dalej będzie kroczyć tą drogą, to stanie się doskonałym prezentem tylko dla graczy w wieku do lat 12. Słabo wyszło jak na jedną z najważniejszych gier poprzedniego roku.