W trakcie walki możliwe będzie wykorzystanie także ciosów specjalnych, poza Combo Lab, zwanych S-Pressens. Wiąże się to z uzbieraniem odpowiedniej liczby punktów skupienia (ang. Focus) – zdobędziemy je wyprowadzając śmiertelne uderzenia i samemu przyjmując daną liczbę obrażeń. Jednym z takich ataków jest Sensen Fury. Klasyczna forma naparzania w oponenta ile sił w łapach, a więc typowa forma berserkera.

W tym momencie ciężko stwierdzić, czy grzebanie i modyfikowanie wspomnień będzie trzonem, czy tylko ciekawą alternatywą. To pewne, że wystąpi wyłącznie walka wręcz, bez zbędnych pistoletów, laserów oraz innych cudacznych broni palnych. Urządzenie posiadane przez Nilin – te, dzięki któremu pobawimy się ludzkimi umysłami – posiada również wiele interesujących funkcji. Co powiecie na usmażenie mózgu wroga? Albo coś mniej brutalnego – ogłuszenie go natłokiem niepotrzebnych danych? Potrafi ono również wykrywać przeciwników i pokazywać ich pozycję, co znacząco pomoże w przypadku gry „po cichu”.



Jak działa wyżej wspomniana elektronika bohaterki, doskonale pokazuje zapis rozgrywki z ubiegłorocznych targów gamescom w Kolonii. Polega na załatwieniu jednego z działaczy Memoryeyes, Franka Forlana. Oprócz faktu, iż możemy wtargnąć do jego gabinetu, szlachtując kolejne zastępy oponentów, da się także zlikwidować cel w bardziej wyrafinowany sposób. Nilin wykorzystuje to, że Forlan ubiegłej nocy dość ostro pokłócił się z żoną. Sprytem tak przestawiamy wspomnienia, by uświadomić Frankowi, że faktycznie w przypływie złości zabił on własną małżonkę. A potem już mały kroczek do samobójstwa. Tak, moi mili. W tym przypadku protagonistka nie umaże sobie krwią dłoni, a wyłącznie sumienie.
Pomimo iluzorycznej swobody widzianej na niektórych zwiastunach, tak naprawdę Remember Me bliżej do starannie wyreżyserowanego Uncharted niż wspomnianego Assassin’s Creed. Co za tym idzie, nie spotkamy się z momentami, gdzie dojście do celu i załatwienie sprawy będzie nieliniowe - Nilin może chodzić, biegać, skakać i łapać się tylko tych krawędzi, które zostały przewidziane przez twórców map. Nie sposób się tu zgubić, a charakterystyczne znaczniki podpowiadają nam przez cały czas, która rynna lub gzyms są tymi właściwymi.



Neo-Paryż przedstawiony w dziele Dontnod Entertainment prezentuje się naprawdę zacnie – to trzeba przyznać. Wszędzie migoczą światełka i kolorowe neony. Wygląda to rewelacyjnie! Samo miasto podzielone jest na 3 segmenty, z czego na najniższym mieszkają tzw. „nieudane eksperymenty”. Środek reprezentuje standardowy lud pracujący, zaś najwyżej – gdzie sterylne wnętrza, luksusowe wille i wieżowce niepodzielnie panują – zamieszkują szychy Memoryeyes.

Remember Me może okazać się całkiem sporym sukcesem. Sprzedaż być może nie osiągnie poziomu Call of Duty, ale da porządnego kopa Dontnod do pomyślenia nad potencjalnym sequelem…