Świetną sprawą jest bardzo rozbudowana interakcja z otoczeniem. Masa tu ruchomych części, które możemy przenieść czy na które możemy wejść. Szeroka interakcja pozwala też na przechodzenie poszczególnych etapów planszy na kilka sposobów, a to np. korzystając z liny złodziejki albo klocków maga. Nic nie stoi na przeszkodzie, by np. zablokować owym sześciokątem młyn, po którym mamy przejść, czy też rozhuśtać sobie huśtawkę magią czarodzieja jednocześnie na niej stojąc. Ciekawe, że o ile czarownik nie ma jako takich zaklęć bojowych, to może przenosić wszelkie kamienie czy kule z kolcami w kierunku swoich wrogów, co skutkuje ich zmiażdżeniem. Trine, jak na platformówkę oferuje multum możliwości i już tylko od naszej inwencji zależy, w jaki sposób je wykorzystamy!



Bardzo fajnym urozmaiceniem są pewne elementy RPG, umożliwiające rozwój naszych bohaterów. Oczywiście nie jest to tak potężne narzędzie, jakie było zaimplementowane w Morrowind czy Arcanum, bo podwładnych opisują jedynie trzy zdolności, które będzie można dwukrotnie rozwinąć, ale i tak fajnie, że takie coś wprowadzono. Dzięki nim, zwiększymy np. ilość wystrzeliwanych strzał przez złodziejkę, wyposażymy ją w płonącą grotę, podniesiemy maksymalną liczbę klocków jakie mag będzie mógł wywołać jednocześnie, a wojownika nauczymy kopać, podnosić przedmioty, sprawimy, że jego miecz stanie w płomieniach, tudzież w końcu zamienimy jego rynsztunek na potężny młot bojowy. Doświadczenie z kolei, zdobywamy poprzez kolekcjonowanie charakterystycznych, zielonych mikstur, porozmieszczanych w różnych miejscach na planszy. Najczęściej w miejscach dość trudno dostępnych, by zdobycie ich wiązało się z pewnym wysiłkiem ze strony gracza. Oczywiście, doświadczenie będzie także nagrodą za zabitych przeciwników. Tak więc i ta kwestia również bardzo mi się podobała i Trine zostaje przez nią świetnie wzbogacone!

Jeszcze jednym fajnym dodatkiem, są użyteczne przedmioty, które możemy (i powinniśmy) kolekcjonować. Poumieszczane są one w skrzynkach, które z kolei znajdują się w takich miejscach na odgrywanym poziomie, by oczywiście dostęp był do nich utrudniony, a gracz musiał wysilić swoją percepcję i spryt, by móc do nich dotrzeć. Rzeczy do znalezienia jest naprawdę całkiem sporo (jak na platformówkę, oczywiście) i naprawdę okazują się pomocne. Niektóre zwiększają zadawane przez nas obrażenia, inne wzmagają wytrzymałość, kolejne powodują, że możemy oddychać pod wodą, jeszcze inne zwiększają maksymalny poziom życia… Na pewno warto je mieć, by ułatwić sobie przeprawę przez rzesze wrogów, ale też na pewno dodają produkcji nieco smaku i kolorytu!

Trochę był za to męczący brak jakiejś innowacji w potworach, z którymi się zmierzymy. Niemal non stop atakują nas same szkielety, które wprawdzie mają kilka swoich odmian, ale nie jest to i tak do końca satysfakcjonujące. Zamiast kościotrupów-tarczowników, miotaczy ogniem, łuczników oraz jakiś bardziej elitarnych wojowników, wolałbym pooglądać jakieś gobliny, orki, ogry i inne bestie rodem z baśni. Wprawdzie czasem zaatakowani zostaniemy jeszcze przez nietoperze czy pająki, ale nie oszukujmy się – wciąż mało!



Oczywiście, rozgrywce towarzyszy prześliczna i niezwykle klimatyczna melodia, wręcz idealnie wpasowująca się do atmosfery produkcji. Bardzo ładnie też brzmią wszelkie odgłosy starć, strzałów, czy rzucanej magii. Nawet nagrania lektorów i narrator spisują się na medal, doskonale wczuwając się w osoby czytające baśniową opowieść.

Trine to bez wątpienia gra niezwykle interesująca, pięknie wykonana, a wyjątkowo przyjemna rozgrywka gwarantuje multum dobrej zabawy. Śmiało mogę powiedzieć, że dawno nic tak bardzo mnie nie zaskoczyło, jak dziecko programistów z Frozenbyte. Naprawdę miło, że gatunek platformówek został choć na chwilę wskrzeszony, a ta rezurekcja wykonana została na tak wspaniałym poziomie!