Ulepszeniu uległ praktycznie każdy aspekt Cities: Skylines II. Deweloperzy postawili na bardziej realistyczną oraz rozbudowaną symulację. Teraz nie tylko mamy np. więcej różnych stref mieszkalnych, ale także musimy dbać o ich odpowiednie proporcje, gdyż mieszkańcy mają swoje preferencje wynikające z wieku, ekonomii i paru innych czynników. Mało tego, jeśli sprawimy, że np. jakiś obszar ma sporo parków, świetne połączenia oraz wybór luksusowych sklepów, to cena ziemi pod domy wzrośnie. Efektem będzie to, że lokatorów nie będzie stać na czynsz, a przyjezdni chętniej wybiorą biedniejszą dzielnicę. Takie zależności dotykają także wielu innych aspektów rozgrywki, jak np. łańcucha dostaw dla przemysłu czy szkolnictwa. Jeżeli brakuje u nas szkoły wyższej, to młodzi mieszkańcy będą zmuszeni do nauki poza miastem lub zwyczajnie wybiorą mniej wymagającą pracę, co wpłynie na ich sytuację finansową. Odpowiednie zarządzanie w skali makro ma tutaj znacznie większe znaczenie niż w Cities: Skylines, a ponieważ nie musimy się już przejmować pierdołami, jak pilnowanie dostaw do domu gdzieś na krańcu miasta, to możemy spokojnie skupić się na ogólnym planowaniu zdrowego “ekosystemu”, pozwalającego utrzymać wysoką wydajność, a co za tym idzie, większe wpływy do budżetu. Nie zabrakło również znanych z pierwszej części unikalnych budynków, które nie tylko znacząco odciążają zapotrzebowanie w danym sektorze, ale także dają pozytywne efekty jak np. globalnie obniżają import czy polepszają prestiż okolicy, w której się znajdują.

O ile budowanie działa świetnie i intuicyjnie, tak nie mogę powiedzieć tego samego o drogach. System ich stawiania oraz działania ewidentnie nie został dopracowany oraz wymaga sporych poprawek. Nierzadko dodawanie skrzyżowań (szczególnie dwóch obok siebie) sprawia, że całość wygląda oraz działa dziwnie. Elementy mostu czasami nie chciały się łączyć, a do tego generalnie wydają się bez sensu gdyż nie przenoszą prądu ani wody, a drogi również przechodzą nad wodą. Z ciekawostek mamy w narzędziach osobno sygnalizacje świetlne oraz znaki stop, ale bez większej customizacji, co jest krokiem w tył w porównaniu do tego co modderzy zrobili w Cities: Skylines. Brakuje mi możliwości dostosowania częstotliwości świateł  czy umieszczenia znaków tylko np. na ulicy podporządkowanej. Sam ruch uliczny działa paradoksalnie zarówno lepiej, jak i gorzej. Co prawda samochody już nie przenikają przez siebie i całkiem mądrze przepuszczają siebie nawzajem, ale piesi nie mają osobno zielonych świateł, przez co znacząco spowalniają ruch kiedy ktoś skręca. Mało tego, pojazdy uprzywilejowane nie są wcale uprzywilejowane. Ani nie zasuwają jakoś szybciej od reszty, ani nawet łaskawie nie przebijają się przez korki. Ba, zdarzało się, że niektóre ulice zatykały mi się na parę godzin dopóki gra nie zlitowała się zdejmując zablokowane wozy. Wynika to m.in. z tego, że sztuczna inteligencja nagminnie blokuje pasy dla pieszych, skrzyżowania i w sumie co się tylko da, przez co niektóre ulice czasami wymykają się spod kontroli.

Zabawnie jest też z połączeniami komunikacyjnymi. O ile linie autobusowe działają wręcz idealnie, tak tramwaje to koszmar. Tory teoretycznie powinny łączyć się z drogami, jak w poprzedniej odsłonie, ale w praktyce trzeba je pociągnąć bokiem co oznacza, że jeśli kliknęliście transport tramwajowy dość późno jak ja, to zapomnijcie o budowie infrastruktury bez burzenia miasta. Ogromny minus dla twórców. Ponadto upierdliwe jest ogarnianie tzw. transportu zewnętrznego jak kolej czy samoloty, bo poza postawieniem stacji czy lotniska musimy także ręcznie wygenerować połączenia jakbyśmy tworzyli nową linię autobusową. Niepotrzebny pożeracz czasu, który nic nie wnosi do rozgrywki.