Kolejną wadą jest ściganie się. Wygrywa zawsze ten, który jest szybszy. Zatniesz się raz czy dwa, podczas „przejazdu” i możesz zapomnieć o odniesieniu sukcesu, bo komputer radzi sobie całkiem nieźle, co akurat jest plusem. Gra nie jest trudna, wystarczy kilka podejść do układu, który sprawia problem, a na pewno się uda. Jednak to trochę bez sensu, bo po co bawić się w planowanie ułożenia budynków i tego typu rzeczy, skoro i tak najważniejsze jest szybkie dotarcie do celu. Równie dobrze twórcy mogli sami poustawiać na trasach przeszkody i kto pierwszy ten lepszy. Gra przez to szybko się nudzi, ale też jest krótka (nieco ponad 3 godziny), więc w sam raz na jeden raz, czy coś w tym stylu.



Jak już tak się czepiam, to można jeszcze wspomnieć o przycinającej animacji. Na szczęście nie zdarza się to zbyt często i jest chwilowe, więc luz. Niestety multiplayer zawodzi. Nie z tego względu, że jest kiepski, bo mamy dwa rodzaje gry. Pierwszy to to samo co w singlu, drugi natomiast polega na niszczeniu celów poustawianych na trasie, a później trafieniu na wielkiej tarczy w jak najwyższy mnożnik punktów. Mamy trzy podejścia, kto uzyska większy wynik, ten wygrywa. Lokalne multi daje radę i można bawić się od czasu do czasu, ale jakiegoś pecha mam chyba, bo co chcę zagrać po sieci (czy to na PC czy na X360), to nie znajduje mi nikogo…

Rock of Ages to naprawdę dobra gra. Tak wiem, trochę ponudziłem w recenzji, ale cena (7,99 euro/800 MSP) jest całkiem przystępna, a humor po prostu powala. Warto się przykręcić w wolnej chwili wokół tej produkcji. Na kilka godzin zabawy jest idealna.