Za moich czasów każdy z mojej rodziny, oprócz rodziców, posiadał/a ową grę. Postanowiłem, że i ja również zagram. Niestety już po pierwszym otwarciu skrzyni odpadłem, a miałem jakieś 7-8 lat. Dopiero jakieś 2-3 lata później do niej wróciłem i UDAŁO MI SIĘ! Nie było łatwo, żeby się przystosować do sterowania, gdyż był on toporny. Również system walki leżał. Ale to nie to było najważniejsze. Dubbing, klimat i muzyka dawały takiego kopa, aż sobie wyobrażasz, że ja również tam jestem. Gramy zwykłym skazańcem, który dosłownie nie miał nic, tylko świstek od Pyrokara. Od razu ci pomaga Diego, który stanie się twoim pierwszym przyjacielem. Na początku owszem była trudna, ale jak się już zna podstawy gry, to wtedy staje się ona dużo łatwiejsza. Szkoda, że zrezygnowano ze sporej ilości pomysłów, takich jak: troll miotający goblinami, alchemia, kowalstwo, intro opowiadające o zawaleniu się wieży w Starym Obozie. Dubbing jest wysokich lotów, że aż z łatwością wpadają ci w oko nawet najsłabsze łachudry i pamiętasz ich imiona. Nie ma żadnej postaci, którą można olać. To nie jest tak jak w Skyrimie, że taka postać albo taka to raczej nie przypadnie mi do gustu, że szybko zapomnę. Bez dubbingu gra nie uzyskałaby od nas, Polaków, tytułu kultowego klasyka. Słuch by o niej zaginął. Genialny głos bezimiennego zagranego przez mojego faworyta Jacka Mikołajczaka oraz Diego podłożonego przez Adama Baumana <3 Niestety teraz się słabo zestarzała. Do akcji wkraczają mody, poprawiające i dodawające tekstury, misje, funkcje, całkiem inne historie, itp. Gra skończona sporo razy, nie potrafię tego zliczyć. Nadal bym o niej wracał z wielką chęcią.