Na koniec mamy jeszcze rozwiązywanie zagadek. Najczęściej występują one w postaci łamigłówek strukturalnych, opracowanych w świecie gry. Musimy wówczas skorzystać z posiadanego uzbrojenia, jak również ze znajomości fizyki. Często trzeba gdzieś coś przesunąć albo przestawić, innym razem coś zestrzelić, a jeszcze innym, ustawić wrak samolotu (niszcząc odpowiednie podpory) w taki sposób, aby powstał z niego pomost. Najciekawsze, pod względem zagadek, są grobowce. Trzeba je znaleźć w świecie gry, a każdy obdarowuje Larę sporym bonusem doświadczenia oraz surowcami wtórnymi. Aby go zgarnąć trzeba się wykazać umiejętnością myślenia i planowania. Niektóre zagadki są bardzo ciekawe, choć żadna nie przysparza wielu problemów. Dość szybko da się wypracować o co chodziło deweloperom.

Z podstawowych założeń, to by było tyle. Wszystko jest identyczne, jak to było wcześniej, a wersja Definitive Edition charakteryzuje się głównie tym, że posiada nieco lepszą oprawę wizualną oraz kilka drobnych smaczków – w wersji PlayStation 4, przynajmniej. Jeśli chodzi o grafikę, to widać, że zwiększono pole widzenia. Lara jest teraz w stanie dostrzec szczegóły po sam horyzont. Więcej jest też poruszających się na wietrze krzewów oraz lepiej opracowane efekty świetlne. Widzimy promienie przenikające pomiędzy gałęziami drzew, łagodniejsze przejścia cieni, efekty cząsteczkowe (np. w okolicy pochodni) itd. Nie sposób też nie zauważyć, że niektóre elementy otoczenia zbudowano z większej liczby wielokątów. Ładniejsze i lepiej teksturowane są skrzynki, rzeźby, drzewa, pomniki – ogólnie architektura wszystkich lokacji. Zmian nie ma bardzo dużo, ale drobne smaczki tu i tam da się zauważyć. Sama Lara też przeszła lekki lifting. Natychmiast rzuca się w oczy wygląd włosów, które naturalnie powiewają przy każdym ruchu głowy panny Croft. Reagują na wiatr, a w dodatku, da się rozróżnić poszczególne kosmyki. Wiadomo, że nie jest to nic rewolucyjnego, ale wygląda nieźle. Nadaje postaci realizmu, szczególnie kiedy patrzymy z tyłu – czyli przez większość gry.



Jeśli chodzi o resztę elementów technicznych, czyli dźwięk, muzykę i fizykę, nie ma żadnych zmian. Wypada tutaj tylko wspomnieć o ciekawym smaczku, wykorzystującym głośnik wbudowany w kontroler DualShock 4. Otóż wszystkie audio logi znalezione na wyspie albo wpisy do dziennika, które czyni Lara, są odczytywane właśnie poprzez wspomniany spikerek. Niektóre dźwięki otoczenia także z niego dopływają, np. kiedy stąpamy po kościach. Niby bajer, ale całkiem ciekawy.

Podsumowując, Tomb Raider Definitive Edition to nadal ten sam, zeszłoroczny Tomb Raider, acz odrobinę podrasowany. Jeśli graliście w część poprzednią, to nie ma większego sensu kupować tego samego drugi raz, ale jeżeli przeszliście już next-genowe Killzone Shadow Fall i Assassin’s Creed IV, to TR może być kolejnym tytułem na waszej liście, szczególnie gdy nie szarpaliście w pierwowzór. Nie jest to na pewno gra następnej generacji, ale nadal oferuje mnóstwo dobrej zabawy, a dopieszczona oprawa wizualna sprawia, że często jest na czym zawiesić oko. Zdecydowanie polecam!