Nieco zmian zaszło również w sprawach ekwipunku. Po pierwsze, zwiększeniu uległa przestrzeń na nasze znaleziska, w związku z czym nie będziemy musieli co chwila używać portalu do miasta w celu odwiedzenia sklepikarza, który odciąży nas z niepotrzebnych przedmiotów. Inną innowacją są również elementy wyposażenia, z których korzystać mogą jedynie przedstawiciele danej klasy. Np. znajdziemy specjalne hełmy dla barbarzyńcy, różdżki dla czarodziejki, noże dla zabójczyni, czy też tarcze dla paladyna. Natkniemy się także na przedmioty eteryczne. Są one z reguły potężniejsze od przedmiotów nie-eterycznych, ale są jedynie jednorazowego użytku – naprawiać się ich nie da, w związku z czym po zepsuciu się nadają się tylko do wyrzucenia. Oprócz tego, autorzy zaimplementowali magiczne talizmany. Te z kolei, noszone w ekwipunku, dodają nam pewnych cech czy też wzmagają nasze umiejętności. Następnymi nowościami są runy i nowe klejnoty, które możemy umieszczać w broni lub pancerzu z gniazdkiem. Przyjdzie nam znaleźć także potężne przedmioty, zwane przedmiotami elitarnymi. Te jednak dostępne są tylko na wyższych poziomach trudności. Oprócz nowych rzeczy, znajdziemy także nowe rodzaje umagicznień broni. Teraz na przykład, istnieje szansa, że po zadanym nam obrażeniu automatycznie uaktywniony zostanie jakieś zaklęcie.

Dużą zmianę niosą również nasi towarzysze broni. Od teraz, są oni nieco bardziej integralną częścią „drużyny”: możemy bowiem otworzyć okno, w którym ukazane zostaną ich statystyki i punkty doświadczenia, a także będziemy mogli wyposażać ich w ekwipunek (dokładnie w zbroje, hełm i broń lub tarczę). W związku z tym, nasz towarzysz będzie wraz z nami awansował na poziomy doświadczenia, co przekłada się w dzieleniu punktów za zabitych przeciwników. Teraz więc musimy nieco zastanowić się, czy chcemy grać sami i szybciej awansować, czy jednak mieć kogoś, kto przyjmie na siebie część przeciwników.



Siłą rzeczy, spotkamy także sporo nowych potworów. Są to np. impy, sukkuby i inne plugastwa. Owe bestie są równie fajnie zrobione co w Diablo 2, zarówno pod względem wizualnym jak i dźwiękowym. Jedynym mankamentem jest jedynie to, co pisałem – czasem po prostu pojawia się ich na ekranie zbyt wiele i bezustanna walka z nimi może doprowadzić do stanu podirytowania…

Poziom grafiki raczej nie został poprawiony – nadal mamy do czynienia z tym samym, dobrym 2D i równie przyzwoitymi scenkami filmowymi.. Zmieniona została za to rozdzielczość. Teraz, zamiast 640x480 pikseli możemy cieszyć się rozdzielczością 800x600. W prawdzie w czasach dzisiejszych jest to rzecz jasna nadal rozdzielczość nieco za mała, ale umożliwia już jakąś bardziej sensowną rozgrywkę. Równie dobry poziom utrzymuje udźwiękowienie – po raz kolejny słyszymy bardzo nastrojową muzykę, charakterystyczne odgłosy bohaterów i dobre nagrania lektorskie.

Generalnie rzecz biorąc, Pan Zniszczenia to bardzo dobry dodatek do świetnej gry. Masa nowości, uzupełnienie fabuły i sporo ciekawych rozwiązań sprawia, iż bardzo chętnie się po rozszerzenie sięga. Może tutejszy, piąty akt nie jest już tak ciekawy jak te w podstawie, ale jeśli już sięgać po Diablo 2, to tylko z Lord of Destruction!