Początkowo warto skupić się na odpowiednim usytuowaniu dostępnych budowli. Do naszej dyspozycji oddane zostały domy, tawerny, kaplice, ogrody, farmy, rzeźnie oraz wiele innych przydatnych podczas rozgrywki budynków. Wszystkie posiadają oczywiście swoje znaczenie, i warto dobrze rozplanować ich rozmieszczenie. Dla przykładu kaplica jest w stanie podnieść status pobliskich domów, a co za tym idzie poprawić skuteczność robotników i zadowolenie mieszkańców. Aby jednak miała wpływ na domostwa musi być umieszczona w ich sąsiedztwie. Jedynie mały obszar wokół kaplicy znajduje się pod wpływem jej dobroczynnej mocy, pozostałe budynki nie korzystają z jej dobrodziejstw. Podobnie sytuacja wygląda z tawernami, studniami oraz innymi strukturami, należy więc umieszczać wszystkie konstrukcje w taki sposób, aby się wzajemnie uzupełniały, a mieszkańcy mieli dostęp do każdej z dostępnych rozrywek oraz służb. Bez tego obniży się ich zadowolenie, zaczną chorować i ostatecznie nasza populacja zacznie się wykruszać, a tego na pewno nie chcemy!

Mieszkańcy oraz niewolnicy w mieście rządzą się własnymi regułami. Gracz w zasadzie nie ma bezpośredniego wpływu na ich poczynania. Kiedy stawiamy budynki, lub też szukamy robotników do wybudowanych niedawno lokacji, musimy posiadać odpowiednią ilość niewolników. Ich werbowanie jest niezwykle proste i wymaga jedynie kilku złotych monet, i następnie zapewnienia im godnego życia. W zamian będą zbierać dla nas surowce i pracować w usługach, szyjąc ubrania, robiąc kiełbasę itd. Nie możemy niestety przydzielać robotników wedle własnego uznania, komputer robi to za nas. I choć wychodzi mu to całkiem dobrze, brakuje nieco ręcznego kontrolowania pracowników.



Obywateli naszego miasta również nie możemy kontrolować. Każdego dnia sami decydują czym się zająć, my natomiast musimy przypilnować jedynie aby byli zadowoleni. Najlepszym sposobem na sprawdzenie nastrojów w metropolii jest zaglądnięcie do tawerny. Po wybraniu zakładki plotki dowiemy się czy przypadkiem nie brakuje w mieście jakiegoś surowca, i czy mieszkańcy z tego powodu nie są zbytnio poszkodowani. Innym sposobem na badanie satysfakcji jest klikanie na mieszkańcach. Widzimy wówczas ich myśli i możemy odpowiednio dopasować naszą taktykę. Pierwsze rozwiązanie jest zdecydowanie sensowniejsze, ponieważ nie wyobrażam sobie żeby ktoś chodził od osoby, do osoby i sprawdzał jak się czuje. Kiedy ilość mieszkańców przekroczy setkę jest to praktycznie nierealne.

Głównym czynnikiem niezadowolenia mieszczuchów jest brak odpowiednich dóbr materialnych lub ograniczony dostęp do rozrywki. Bardzo żałuję, że autorzy nie wysilili się w tym aspekcie nieco bardziej. Dla przykładu obywatelom nie sprawia najmniejszego problemu mieszkanie w pobliżu kamieniołomów, czy też farmy świń. Rozmieszczenie budowli po prostu nie wpływa w żaden sposób na ich zadowolenie, a szkoda gdyż odzwierciedlali by wówczas bardziej realistycznie prawdziwych ludzi. Widać autorzy uznali, że opcja ta nie jest niezbędna i chcieli aby gracze skupili się głównie na estetyce i funkcjonalności osady, pomijając wiele (niejednokrotnie istotnych) szczegółów.