Gdy nasz statek, oraz jednostki wspierające go będą wystarczająco dobrze uzbrojone, pora przeskoczyć do ekranu wiadomości, na którym mamy wyświetloną listę przygotowanych do wypełnienia zadań. Za każde z nich otrzymujemy kasę, i oczywiście punkty doświadczenia dla pilotów i ich dowódcy, czyli postaci gracza !



Pierwsze misje są stosunkowo proste. Składa się na nie głównie transportowanie przedmiotów, ratowanie ważnych osobistości i patrolowanie zagrożonych stref. Nie należy jednak zbyt pochopnie oceniać poziomu trudności w grze, ponieważ bardzo szybko przekonacie się, że do przejścia wielu zadań potrzeba nie lada sprzętu oraz umiejętności. Kiedy natkniemy się na piratów kosmicznych gra włączy pauzę i pozwoli na przeanalizowanie sytuacji. Kiedy liczba statków przeciwnika tylko minimalnie przekracza ilość jednostek gracza możemy spokojnie przystąpić do walki. Na początku dysponujemy zaledwie trzema maszynami. Są nimi dwa myśliwce oraz statek matka, który służy za bazę wypadową dla wszystkich misji. W czasie pauzy warto przydzielić każdemu naszemu pilotowi jeden statek przeciwnika i nakazać atak standardowy, lub też rakietowy. Pierwszy prowadzony jest głównie z użyciem działek pokładowych. Ich siła ognia nie jest szczególnie imponująca lecz z czasem przebijemy się nawet przez najgrubszy pancerz. Jeśli nie mamy ochoty oglądać walczących pojazdów możemy skorzystać z przyspieszenia czasu. Przydatne jest ono także podczas przemierzania ogromnych odległości dzielących poszczególne obszary map.

Star Wolves: Gwiezdne Wilki to strategia której akcja rozgrywa się w przestrzeni kosmicznej. Niejednokrotnie miejsca docelowe oddalone są o tysiące kilometrów, i poruszanie się pomiędzy nimi trwało by naprawdę długo. Pomimo pięknej grafiki wszechświata, obserwowanie przez zbyt długi czas pędzących przez czerń statków mogło by lekko zanudzić. Dlatego włączamy wówczas czas x4 i bardzo szybko docieramy w miejsce docelowe. Nie należy się również martwić, że zbyt szybka gra spowoduje utratę jakiejś jednostki. Gdy na radarze pojawi się wroga maszyna, gra natychmiast się zatrzyma i poinformuje nas o zagrożeniu.

System ostrzegania przygotowano bardzo dobrze i niejednokrotnie uratował życie moim podwładnym. Kiedy jeden ze statków gracza przekroczy 50% obrażeń gra natychmiast zareaguje włączeniem pauzy i pojawieniem się odpowiedniego komentarza na ekranie. Dzięki takiemu ostrzeżeniu możemy wycofać uszkodzony statek i nie narażać się na utratę całej jednostki. W sytuacji kryzysowej możemy wydać rozkaz dokowania w statku matce. Wówczas wybrana maszyna wróci do domu, przejdzie potrzebne naprawy i ponownie będzie gotowa do walki. Najtrudniej naprawić jest statek matkę, który po przyjęciu zbyt wielu obrażeń nie może sam siebie zreperować i tylko krążąca wokół niego jednostka naprawcza jest w stanie przywrócić mu pełnię sił.



Bardzo ważnym elementem w strategiach kosmicznych jest interfejs obsługi. W przypadku Star Wolves wszystkie działania wykonujemy myszką oraz kilkoma klawiszami z klawiatury. Gdyby nie braki w wyszukiwaniu najkrótszej drogi oraz problemy podczas walk to interfejs byłby bardzo prosty i przejmy. Niestety wkradło się do niego kilka mniej lub bardziej wkurzających błędów takich jak problemy z trafieniem w odpowiedni punkt na ekranie, czy też skierowaniem statków w stronę wybranego miejsca. Kiedy w naszym pobliżu pojawią się elementy do pozbierania zaczyna się prawdziwa jazda, z klikaniem na ślepo. Nie mamy możliwości dowolnej manipulacji kamerą, lecz musimy mieć ją zawieszoną na jakimś punkcie. Wówczas trafienie w latającą w kosmosie kapsułę wymaga niezwykłej celności i szczęścia. Czasami denerwuje również system wydawania poleceń podczas walk, na szczęście jest on znacznie mniej irytujący niż problemy z wydawaniem poleceń kierunkowych.