Wspomniałem powyżej o podnoszeniu umiejętności głównego bohatera. Otóż Battle Mages oddaje do dyspozycji gracza dwa ekrany rodem z gier RPG. Pierwszy z nich to zbiór naszych cech oraz zdolności. Korzystając z tego okna spożytkujemy zdobyte w walkach doświadczenie na poprawienie umiejętności magicznych, bojowych, podniesienie ilości kontrolowanych oddziałów; oraz „zakupimy” kilka specjałów, które pchną statystyki naszych wojaków. Drugi ekran to drzewko czarów. Znajdują się na nim podzielone na poziomy dostępne dla gracza zaklęcia magiczne. Zaczynając grę używać możemy tylko magii z poziomu pierwszego. Wypełniając zadania i poprawiając umiejętności magiczne otworzą się przed nami kolejne levele, co raz to potężniejszych czarów.



Bestiariusz, który stanie nam na drodze do zwycięstwa jest dość standardowy. Mamy tu nieumarłych, oszalałe elfy, orki, krasnoludy oraz wiele innych. W sumie ilość przeciwników nie jest zbyt imponująca, i przez większą część gry oglądać, i tłuc będziemy te same mordy. Biorąc jednak pod uwagę, że w prawie każdej grze strategicznej ilość jednostek jest skąpa, Battle Mages nie jest żadnym wyjątkiem. Wrogowie podobnie jak nasze jednostki dzielą się na cieniasów, twardzieli i skurczybyków, których zlikwidowanie przysporzy na początku sporo problemów. Dzięki szybko uczącym się żołdakom pokonamy wszystko co stanie na naszej drodze.

Do tej pory skupiłem się na dobrych stronach programu, niestety Battle Mages ma też kilka minusów. Największą bolączką są strasznie słabo zaprojektowane mapy. Otrzymywane zadania zmuszają nas do ciągłego ganiania tam i z powrotem, z jednego krańca mapy na drugi. Nie było by w tym nic okropnego gdyby nie to, że w każde z miejsc prowadzi jedna główna droga, a nasze jednostki wloką się niemiłosiernie. Jeśli dorzucimy do tego dziwnie zachowującą się kamerę, i mini-mapę, na której nie możemy klikać aby szybko dostać się w wybrane miejsce, to otrzymujemy niezwykle monotonne okresy wyczekiwania w trakcie spacerów pomiędzy jednym punktem na mapie a drugim. Po dotarciu do celu przez chwilę ogarniają nas emocje walki, które po kilku sekundach opadają, gdy zdajemy sobie sprawę z tego, że czas nastał na dłuuuugi powrót do miasta.

Zapytacie… po kiego czorta co chwilę mam wracać do tego miasta ? Już wyjaśniam… Miasto to jedyne miejsce, w którym zdobędziemy nowe jednostki i otrzymamy kolejne zadania. Dlatego powracanie w jego mury jest tak ważne i częste.

Merytoryczną stronę Battle Mages wydaje mi się, opisałem wystarczająco… Pora teraz zająć się oprawą audio-wizualną. Grafika w Battle Mages jest bardzo dobra. Mapy są rozległe, modele jednostek wykonane szczegółowo, a sposób ukazywania krajobrazu po prostu bajeczny. Horyzont w magicznym uniwersum nie jest płaską bitmapą, tutaj po prostu widzimy znajdujące się w oddali tereny mapy na której przebywamy… Wygląda to mniej więcej tak jak świat z gry Gothic. Animacja postaci jest płynna i naturalna. Otaczający gracza obszar jest pełen zwierząt, kwiatów drzew, oraz innych odpowiednich dla klimatu elementów. Spore wrażenie robią też efekty specjalne, takie jak falująca woda, w której odbija się otaczający krajobraz; oraz wszelkie błyski i wypryski podczas rzucania zaklęć.

Muzyka i efekty dźwiękowe podobnie jak grafika wykonane są bardzo dobrze… Każda mapa ma odrębny zestaw kawałku, dzięki czemu nie zostaniemy zanudzeni na śmierć jednym utworem odtwarzanym na okrągło. Efekty dźwiękowe to standardowe jęki, okrzyki bojowe, mnóstwo „Tak jest panie”, „Już idę władco”, „Do ataku”; oraz trzaski i zgrzyty w trakcie starć z wrogimi oddziałami.