W tekście z ubiegłego epizodu chwaliłem Phoenix Online Studio za otwartość przemierzanego świata. Pomiędzy lokacjami przemieszczamy się autem głównej bohaterki, aczkolwiek nie liczcie na zręcznościowe elementy w postaci jazdy samochodem. Do pokonywania odległości służy mapa Bostonu. Jednak pewnego rodzaju sandbox ma również swoje minusy. Największy to niekonsekwencja fabularna, wynikająca ze swoistych skryptów znanych ze strzelanin wszelkiego rodzaju. Wchodząc do sklepu z antykami widzimy na ladzie pudełka z Oujia – quasi-grą planszową pozwalającą na – jak twierdzą wtajemniczone osoby – kontakt z duchami. Nadprzyrodzone wątki pojawiają się tutaj często, więc takie akcje zupełnie nie dziwią. Mniejsza – ważne, że tylko konkretna rozmowa odblokowuje dostęp do interakcji z tym elementem. Wcześniej możemy na niego spojrzeć, lecz nic ponadto. Tak na dobrą sprawę, po tym jednym, właściwym momencie jesteśmy w kropce i nie za bardzo wiemy, co czynić. Co prawda kojarzenie faktów oraz sytuacji w przypadku Cognition wychodzi nad wyraz łatwo, aczkolwiek mniej wprawny gracz mógłbym załamać ręce i odstawić tytuł na wirtualną półkę. Nie widziałem w tamtej sytuacji innego wyjścia, jak jeżdżenie w tę i nazad, rozmawianie z kim tylko popadnie i chaotyczne klikanie na każdym napotkanym przedmiocie.



The Wise Monkey to także nowa umiejętność Panny Eriki, a mianowicie synergia (naturalnie wszystko obraca się wokół oglądania przeszłości przedmiotów, a ciągle odkrywamy nowe sposoby na to). Po wejściu w specjalny stan wystarczy wybrać ekwipunek, by po połączeniu kilku znalezionych przedmiotów odtworzyć sytuację, dzięki której znajdziemy sposób na rozwiązanie zagadki. Aby móc w pełni dostrzec wizję konieczne jest posiadanie wszystkich składowych, zaś ich niekompletna ilość poskutkuje „zaziarnionym” obrazem i niemożnością zobaczenia całego wspomnienia. Oprócz tego powracają błędy znane z poprzedniczki – szarpiąca animacja, zwolnienia oraz spadki fpsów i zawieszanie się postaci pomimo wybrania czynności kursorem. Pod koniec rozgrywki natrafiłem też na bardzo nieprzyjemny w skutkach bug powodujący konieczność wczytania starszego zapisu. Bardzo odległego, co poskutkowało powtórzeniem sporego wycinka rozgrywki. Na szczęście testowana wersja była tzw. prasówką, więc z dopuszczalną możliwością występowania różnych takich nieprzyjemności. Już po skończeniu kolejnej sprawy Eriki Reed twórcy wrzucili na ftpa „sklepową” edycję i jak się dowiedziałem, powyższe kłopoty zostały skutecznie zlikwidowane. Najwyższą klasę prezentuje – podobnie jak poprzednio – oprawa dźwiękowa, która wspólnie z przegenialnym klimatem tworzy fantastyczny klimat grozy i zaszczucia. Ostatnie sceny wywołują stany lękowe i tworzenie się ciar na plecach, szczególnie podczas gry wieczorną porą oraz w słuchawkach. Ale o tym wspominałem już przy okazji tekstu o Hangmanie.



W efekcie końcowym The Wise Monkey to doskonała pozycja dla wszystkich fanów kryminałów, thrillerów i przygodówek (najlepiej wszystkiego naraz). Trzyma w napięciu od początku do końca, nie pozwalając ani chwili wytchnienia grającemu. Rzucająca na lewo i prawo podejrzenia Erika, główna bohaterka, w wielu kwestiach potrafi się mylić, zaś Cain Killer boleśnie ją za to karze. Może nie dotyka to jej osobiście, lecz kolejne ofiary. Mrożący krew w żyłach klimat to tylko jeden z wielu powodów, dla których winniście zaopatrzyć się w drugi epizod tego zacnego dzieła. Jak tak dalej pójdzie, twór Feniksów, jako całość, wysoko wywinduje w rankingu przygodówek A.D. 2013 – nie tylko moim, lecz całej branży.