Do użytku oddano nam w zasadzie 9 lokacji, zgrupowanych w 3 akty. Każdy wyróżnia unikatowa sceneria, i tak, na jednym będziemy walczyć na terenach typowo zielonych i farmerskich, innym razem na obłożonym śniegiem cmentarzu, aż w końcu trafimy do krainy naszych najeźdźców i dokopiemy im na czerwonym Marsie. Lokacji niestety nie ma zbyt dużo i cechują się małą różnorodnością, ostatecznie jednak nie jest to coś, co szczególnie grze ujmuje. Warto dodać, że plansze zasiedlone są przez stwory stosunkowo różnorodne, ale nie charakteryzujące się jakimiś unikalnymi zachowaniami.



Muszę też wspomnieć, że Bunch of Heroes produkowane było przede wszystkim z myślą o sieciowej kooperacji graczy. Z założenia, każda z przygotowanych plansz miała umożliwić współpracę czterem osobom, które wspólnymi siłami oczyszczali by je z wrogich jednostek. Nie jest to jednak jakiegokolwiek urozmaicenie i raczej w żaden sposób podrasuje mizernego wrażenia, jakie tytuł wywołuje. 

Również oprawa graficzna jak i dźwiękowa nie stanęły na wysokości zadania. Przestarzałe tekstury, kiepska animacja, średnia gra świateł… Nie wygląda to zbyt atrakcyjnie. Na plus może tu wychodzić nienajgorsza fizyka gry, pozwalająca na dewastowanie pewnych elementów otoczenia. Niczego szczególnego nie reprezentuje także udźwiękowienie. Słyszane w tle melodie to raczej męczące słuch brzdąkanie, niż porządne kompozycje. Kiepskie wrażenie pogłębiają także mizerne efekty specjalne. Jest po prostu słabiutko i tyle.



Reasumując: Bunch of Heroes jest grą tanią (choć to akurat określenie względne) i – na domiar złego – pozbawioną jakiegokolwiek polotu i pomysłu. Teoretycznie siłą gry miał być tryb kooperacji, ten jednak w żaden sposób nie jest w stanie zachęcić kogokolwiek do dłuższych posiedzeń. Kupno więc odradzam, produkcja jest niedopracowana i nie zapewnia takiej grywalności, jaką powinna. Wszak jest w serii, ktora stawia ponoć na dobrą zabawę.