Nie wszystkie aspekty gry są jednak przygotowane w tak toporny i rzekłbym archaiczny sposób. Na plus zaliczyć można na przykład całkiem przyjemny interfejs użytkownika. Jest on przejrzysty, a wszystkie zebrane przez nas przedmioty są widoczne na paskach u dołu i góry ekranu. Co ciekawe, w BH nie ma sensu, znana wszystkim fanom przygodówek, metoda próbowania wszystkiego na wszystkim. Tu, jeżeli w danej lokacji mamy czegoś użyć, ujrzymy odpowiedni wskaźnik kursora i kliknięcie w dobry przedmiot załatwi cały problem. O ile samo używanie rzeczy, czy też ich rozstawienie w ekwipunku jest dobre, o tyle poszukiwanie gratów stanowi już wyzwanie. Przypomina to łowienie ryb w stawie. Nie mamy pojęcia gdzie jest nasza zdobycz, a co za tym idzie, musimy przeczesać każdy centymetr ekranu. Co gorsza, przedmioty nie są w żaden sposób wyróżnione. Osoby o słabym wzroku i braku cierpliwości zapraszam więc gdzie indziej!



Ślepota w przypadku Barrow Hill nie koniecznie musi być złą rzeczą. Oprawa wizualna programu, delikatnie mówiąc, woła o pomstę do nieba. Pomijam fakt, iż polski dystrybutor gry Nicolas Games, wydał BH prawie półtora roku po premierze europejskiej. Nawet jak na standardy sprzed dwóch lat, oprawa wizualna jest po prostu słaba. Statyczne, bardzo nie szczegółowe lokacje wykonane w 2D; słabe animacje, których na dodatek jest mało; uboga gama kolorów - generalnie ten aspekt gry jest jej największą wadą.

Kolejne babole znaleźć można w udźwiękowieniu. Nie bardzo wiem jak zobrazować stan czy też jakość, z jaką mamy tu do czynienia. Najlepsze słowo jakie przychodzi mi do głowy to nijaka. Dokładnie tak, oprawa audio jest taka nijaka. Stwierdzam tak, ponieważ z założenia miała ona budować klimat grozy, a tym czasem mamy bardzo schematyczne, przypisane do danej lokacji odgłosy chrapania, świszczenia – sam nie wiem czego. Tylko w niektórych momentach w tle pogrywa „mroczna” muzyka, która niestety po chwili się wycisza. Z pewnością dźwięk nie spełnia swojej roli i jest to kolejny, zaraz po tragicznej oprawie wizualnej, aspekt gry, który przekreślił szanse Barrow Hill na jakikolwiek sukces.



Dochodząc do końca, muszę nieco bardziej określić moje stanowisko wobec tego tytułu. Do tej pory balansowałem pomiędzy dobrą oceną, a wytykaniem wad. Podsumowując, cały produkt jest bardzo średni. O ile fabuła, połączenie rzeczywistych faktów z wirtualną fikcją, przejrzysty interfejs i logiczna całość są pewnymi atutami gry; o tyle oprawa audio-wizualna psuje doznania z rozgrywki. Jeśli do wad dodamy jeszcze brak klimatu oraz niski poziom trudności, ocena ostateczna nie może być inna, od tej, którą grze przyznałem.