Prócz broni niesionej przy ciele skorzystamy również z kilku rodzajów giwer stacjonarnych. Będą to różne działka oraz karabiny, których siła ognia przyda się do likwidowania maszyn przeciwnika takich jak dżipy lub helikoptery. Co jakiś czas zasiądziemy również za kierownicą jakiegoś pojazdu. Nasi żołnierze wówczas zajmą po jednym miejscu i dowolnie będziemy mogli się pomiędzy nimi przełączać, aby kontrolować pole bitwy. Dla przykładu jadąc dżipem jedna osoba siada za jego kierownicą, druga na siedzeniu pasażera kontroluje karabin maszynowy, trzecia zasiada z tyłu i przy pomocy własnego karabinu osłania oddział przed atakami od strony rury wydechowej. Ostatni członek oddziału zajmuje się natomiast zamontowanym na dżipie działkiem. Gracz dowolnie wybiera sobie osobę, którą chce grać, przy czym kierowanie jest tylko i wyłącznie manualne. Komputer nie będzie nawet próbował jechać za gracza. Jest on w stanie jedynie kontrolować poczynania strzelców, kierowanie pozostaje więc w rękach człowieka.

Z jednej strony można się cieszyć, bo przynajmniej będziemy sami decydować i kolejnych krokach. Z drugiej jednak przeżyjemy wiele zmagań z niezwykle niedopracowanym interfejsem użytkownika, który w porównaniu do poprzednich edycji został tylko delikatnie usprawniony, a wymagał całkowitej przebudowy. Autorzy jak widać uznali, że dodatkowych kilka przekleństw w trakcie zabawy nikomu nie zaszkodzi. Obawiam się jednak że kilka drobnych słówek może przerodzić się w niemałą wiązankę, ponieważ sterowanie jest okropne. Nawet tak częsta czynność jak zmian broni wymaga naciśnięcia co najmniej kilku klawiszy, a co za tym idzie można zapomnieć o skutecznym przeskakiwaniu z jednej pukawki na drugą, kiedy w naszą stronę gna oddział przeciwnika. Niby można uzdrowić rannych kumpli, lecz jedynie wówczas, gdy ostatni żyjący członek oddziału posiada apteczki. Jeśli nie jest on w posiadaniu żadnej z nich to nie jest w stanie nic zdziałać pomimo tego, że wszyscy kumple dookoła w swych plecakach mają spory zapas środków leczniczych! Cóż za debilizm…! Czy nie może on po prostu wyciągnąć jednej apteczki z plecaka kolegi i opatrzyć jego ran! No cóż, widać komandosi w Conflict Global Storm to ludzie ograniczeni.



Póki co, opisywałem głównie część merytoryczną programu. Nie trudno zauważyć iż jej wykonanie pełne jest błędów i niedociągnięć. Zastanawiacie się więc na pewno jak wygląda sprawa grafiki oraz dźwięku. Otóż nie jest źle! Conflict Global Storm to całkiem przyjemnie przygotowana gra, posiadająca dość dobrze zrealizowaną grafikę. Wszystkie modele postaci przygotowano dobrze, nałożono na nie przejrzyste tekstury, a animacja jest płynna i bez przycięć. Niestety silnik graficzny nie został zbyt dobrze zoptymalizowany, i gra potrafi zacząć „krzaczyć” bez żadnego widocznego powodu.

Dźwięk oraz muzyka prezentują się ciut gorzej. Efekty specjalne towarzyszące strzelaniu są przesterowane, a towarzysząca nam muzyka bardzo monotonna. Dobrze, że przynajmniej glosy podłożone pod postaci głównych bohaterów brzmią realistycznie. W innym przypadku za dźwięk należała by się bardzo kiepska ocena.

Przyszła pora na koniec mojej recenzji. Nie wiem jednak jak podsumować Conflict Global Storm. Gra posiada sporo dobrych pomysłów i sama realizacja jest nawet przyjemna, niestety z drugiej strony jest kiepski interfejs oraz mnóstwo głupich, psujących zabawę błędów. Myślę, że najnowszego Conflicta mogą zakupić jedynie osoby spokojne, o mocnych nerwach i lubiące dużo strzelania. Gracze szukający prawdziwie taktycznej gry zespołowej powinni wydać swoje pieniądze na inny tytuł. Taki, który spełni pokładane w nim nadzieje.