Prince Of Persia to jedna z najstarszych i najpopularniejszych serii gier komputerowych. Zabawa w księcia zaczęła się jeszcze w latach 90-tych, kiedy to w ręce graczy trafiła pierwsza edycja programu. Charakteryzowała się ona niezwykłą animacją postaci, wciągającą rozgrywką i mnóstwem dynamicznych starć z przeciwnikami. Po pierwszej części przyszła kolejna równie udana i następnie raczej słabej jakości Prince Of Persia 3D. Debiut księcia w trzech wymiarach okazał się całkowitą klapą z powodu problemów ze sterowaniem, braku intensywności oraz dynamiki. Minęło kilka kolejnych lat a firma Ubisoft postanowiła odświeżyć dla Nas wszystkich serię o wygimnastykowanym wojowniku, którego nie powstrzyma nawet najwyższy mur.



W taki oto sposób na płytach kompaktowych znalazł się Prince Of Persia: Piasku Czasu. Gra odniosła niebywały sukces, który popchnął autorów do przygotowania kolejnej edycji programu zatytułowanej Dusza Wojownika. Gracze po ukończeniu gry wiedzieli, że to jeszcze nie jest wszystko i już wkrótce po raz kolejny wkroczą w świat księcia, którego przygody zostały zapowiedziane jako trylogia. Opisywana przeze mnie trzecia i ostatnia część trylogii zatytułowana została Dwa Trony. Gracz po raz kolejny wskoczy w buty syna króla Babilonu by spróbować ocalić siebie oraz swych poddanych z tarapatów.

Fabuła gry jest kontynuacją historii zapoczątkowanej w Piaskach Czasu i kontynuowanej w Duszy Wojownika. Książe po zniszczeniu Dahaki powraca w swoje rodzinne strony. Pełen tęsknoty spogląda poza horyzont ponad którym już wkrótce pojawić powinien się jego dom. Niestety marzenie o spokoju zostaje rozwiane kiedy z blasku słońca wyłania się płonący Babilon. Serce księcia poczyna bić coraz szybciej, i wówczas w statek którym płynie trafia ogromna kula ognia posyłając jego oraz piękną Kaileenę na dno. Dzięki zrządzeniu losu nasi bohaterowie trafiają na brzeg. Kaileena zostaje jednak pojmana przez wroga a Książe musi wyruszyć jej na ratunek. W tym momencie przejmujemy kontrolę nad naszym śmiałkiem i zaczynamy podążać tropem pięknej i tajemniczej kobiety. W trakcie poszukiwań natrafia na swojego dawnego przeciwnika – Wezyra, który pragnie wykorzystać piasku czasu aby stać się bogiem. Niestety przybiegamy o kilka sekund za późno i mordercze ziarenka zostają uwolnione przemieniając wszystkich mieszkańców Babilonu w bezmyślne i krwiożercze bestie, które od teraz za wszelką cenę starać się będą skosztować naszego mięska. Trzeba przyznać, że sytuacja nie wygląda zbyt ciekawie, ale co tam… trzeba zakasać rękawy i spróbować znaleźć rozwiązanie całego tego bajzlu.



Zaledwie kilka minut gry pozwala się nam przekonać że wszystko co było wspaniałe w częściach poprzednich nadal jest w Dwóch Tronach, a producent dodatkowo dorzucił kilka ciekawych bajerów, które nadają zabawie nowego charakteru. Do akrobatycznych umiejętności księcia wśród których znaleźć można przebieżki po ścianie, skakanie na spore odległości, zawisanie nad przepaściami i wiele innych, doszło kilka nowych ruchów. Nasz bohater jest teraz w stanie odbijać się z okiennic, wbijać miecz w specjalne kratki i zawisać na nim oraz wykonywać tzn. speed kile. Ostatnia z wymienionych ewolucji wzbudziła w Was na pewno największe zainteresowanie. Już wyjaśniam na czym ona polega. Otóż przy odpowiednich warunkach, czyli kiedy przeciwnik nas nie widzi a my podchodzimy do niego od strony pleców; książe jest w stanie załatwić bandziora po cichu i bez potrzeby narażania się na jakiekolwiek obrażenia. Zbliżając się do bandziora należy obserwować przez cały czas ekran. Kiedy pojawi się na nim ledwie widoczny okrąg należy wcisnąć odpowiedni przycisk, aby nasz bohater rozpoczął realizowanie sekwencji morderczych ciosów. Każde z uderzeń poprzedzone jest rozbłyskiem sztyletu czasu należy więc bacznie go obserwować, ponieważ w momencie wspomnianego znaku musimy wyprowadzić dźgnięcie. Jeśli z jakiegoś powodu wykonamy je wcześniej lub później, łańcuszek zostanie przerwany i jedynym wyjściem na zwycięstwo będzie pojedynek.