Problematyczna – przynajmniej w wersji PC – jest popularność poszczególnych trybów. Najwięcej osób bawi się w drużynowym deathmatchu, a pozostałe świecą pustkami, i to tuż po premierze! Chcąc zagrać w moim ulubionym wariancie, Capture the Falg, muszę niekiedy czekać długich kilka minut, zanim znajdą się chętni do zabawy. Trochę lepiej wygląda to na konsolach, gdzie Call of Duty jest zdecydowanie popularniejsze – według Steam Stats, na PC w Black Ops III pogrywa wieczorami około 30-40 tys. osób, z czego pewnie spora część, jak to po debiucie, przechodzi kampanię. Choć być może za wcześnie na wyciąganie wniosków, to nie sposób nie odnieść wrażenia, że przynajmniej posiadaczom blaszaków nieco przejadła się formuła ciągnięta przez Activision.

Oprócz standardowego multika, w grze pojawia się tryb Zombies. To klasyczne, kooperacyjne odpieranie kolejnych fal przeciwników, o tyle ciekawe, że zrealizowane w klimatach nawiązujących do Lovecraftowskich opowieści, zaś stylistycznie podobne do bioshockowego Rapture. Jest atmosfera, jest sporo smaczków do odkrycia na jedynej mapie (drugą dano osobom kupującym pre-order), tylko to strzelanie do pojawiających się zewsząd zombiaków nie do końca satysfakcjonuje, przypominając bardziej ładowanie kul w tekturowy karton, niż w mięsiste, choć podgniłe, ciało.

Kwestie techniczne od dawna nie są mocną stroną cyklu, ale nie można odmówić studiu Treyarch starań wyciśnięcia z przestarzałego IW Engine ostatnich soków. Widać, że ekipa się przyłożyła, szczególnie przy projektowaniu lokacji w trybie kampanii, prezentujących zaskakująco ciekawą wizję artystyczną, na tyle, że mimo technicznych ograniczeń, czasami zwalniałem przycisk ze spustu i podziwiałem kunszt projektantów. Mimo wszystko ciężko przeskoczyć takie bariery, jak wszechobecne tekstury niskiej jakości, pamiętające ubiegłą dekadę płomienie czy wiele innych, pomniejszych graficznych ułomności. Napisałbym, że czas na zmianę, pora na nowy engine, ale tego typu spostrzeżenia przewijają się mniej więcej od czasów trzeciego Modern Warfare.

Tym bardziej dziwi (przynajmniej teoretycznie) fakt kiepskiej optymalizacji wersji PC. Już samo menu działa tak topornie, że momentami łapie bezczelne zwieszki. W trakcie rozgrywki doświadcza się zaś dziwnych spadków płynności, niezależnie od tego czy na ekranie dzieje się sporo, czy może akurat podziwiamy ścianę. Pół biedy, że – przynajmniej u mnie – dropy mają miejsce głównie w kampanii, bo multi na szczęście śmiga całkiem płynnie. Wystarczy jednak zerknąć na opinie graczy w sieci, by stwierdzić, że optymalizacja nie jest najmocniejszym punktem pecetowego wydania.

Call of Duty: Black Ops III w ogólnym rozrachunku jest udaną strzelanką, ale skierowaną głównie do największych fanów cyklu, którzy nie odpuszczają żadnej odsłony i ciągle czerpią radość z, niezmiennej od lat, formuły rozgrywki. Dobrze bawić się będą tutaj też osoby, które lubią wizję wojny przyszłości, ale jednocześnie miały dłuższą przerwę od serii. Ja, choć ostatnio grałem w Ghosts, a Advanced Warfare jedynie liznąłem, mimo wszystko czuję przesyt i zmęczenie materiału (a może materiałem?). Nie zakładam, że przyszłoroczna odsłona cokolwiek w tej kwestii zmieni, ale sam powrót do drugowojennych klimatów mógłby znacznie odświeżyć tego tasiemca.