O swoich potrzebach czy nastrojach mieszkańcy informują nas w postaci prostych komunikatów. Jeżeli w danym budynku brakuje wody, widzimy nad nim charakterystyczną kroplę, gdy zaś w danej dzielnicy wzrasta przestępczość, gra wyświetla nam zamaskowaną twarz złodzieja. To prosty, lecz intuicyjny system komunikatów, wspomagany dodatkowo przez „ćwierkacza”. Wyraźnie wzorowana na Twitterze aplikacja, znajdująca się na szczycie ekranu, częstuje nas kolejnymi wpisami od obywateli. Niekiedy piszą oni o zupełnych bzdurach, jak to na Twitterze bywa, w innym wypadku pojawiają się tam sensowne wiadomości, wyrażające np. zadowolenie ze świeżo wybudowanego parku. Baza wpisów jest całkiem spora, ale mimo tego już po kilku godzinach zabawy znamy je na pamięć, co zniechęca do zerkania na wbudowaną aplikację.

Przydatną opcją jest możliwość podziału aglomeracji na dzielnice, do czego służy specjalne, niesamowicie proste w obsłudze narzędzie. Przy jego pomocy zaznaczamy określony teren i już mamy nowy Manhattan czy Brooklyn. Segmentacja ta jest o tyle ważna, że w każdym oddzielnym rejonie ustalimy inne prawa, podatki czy specjalizacje, jak np. produkcja czy wydobycie. Ponadto jako burmistrz, wydamy „edykty”, nakazujące oszczędzanie wody czy segregację śmieci.



Priorytetowym celem w Skylines jest spełnianie określonych warunków, prowadzących do zmiany statusu naszej miejscowości. Zaczynamy jako osada, by następnie zyskać status wsi i miasta, a na końcu stworzyć ogromne megalopolis. Cele te to tzw. „kamienie milowe” i osiągamy je przekraczając kolejne progi zaludnienia. Wraz z nowym statusem dostajemy dostęp do kolejnych budynków, usług czy możliwość zaciągnięcia większego kredytu. Z poziomu modyfikacji możemy jednak od razu odblokować dostęp do wszystkich budowli czy opcji, razem z nielimitowaną gotówką, by wznieść metropolię marzeń. Tyle że wtedy rozgrywka dość szybko się nudzi i traci jakikolwiek sens.

Mody to zresztą integralna część gry. Twórcy bardzo ułatwili ich tworzenie, jak i implementowanie do gry. Wystarczy tylko wybrać z menu gry odpowiednią opcję i już jesteśmy w Warsztacie Steam, gdzie przebieramy w szeregu rozmaitych dodatków, stworzonych przez graczy. Ich liczba wzrasta w tempie podobnym do grzybów po gęstej ulewie i już teraz możemy wzbogacić nasze miasto o McDonald's, słynne Los Pollos Hermanos z Breaking Bad czy nawet ściągnąć nową mapę, wzorowaną na Los Santos z GTA V. Tutaj włączymy też tryb hard, dostępny jako osobny, oficjalny mod, znacznie zwiększający poziom trudności rozgrywki. Która, w oryginalnym wydaniu, nie jest na dłuższą metę specjalnie wymagająca i przy sprawnym zarządzaniu miastem, gra nie stawia przed nami większych wyzwań, a my po prostu rozbudowujemy aglomerację. Tryb hard odmienia ten stan rzeczy.