Nowy silnik meczowy to nie wszystko, wszak trzeba to jakoś jeszcze oprawić. Wizualnie i dźwiękowo, FIFA 11 dla PC prezentuje poziom nie wiele niższy od tego z konsol. Gracze są zbudowani z dużej ilości wielokątów, ich animacja jest płynna i naturalna. Dużo lepiej odwzorowano też poszczególnych zawodników, przez co nie ma już sytuacji znanej z poprzednika, gdzie po boisku biegał tabun klonów. Teraz nawet z dużej odległości da się rozpoznać gro poszczególnych kopaczy. Oczywiście nie wszystkich, bo nadal spora grupa wygląda mizernie, ale tych najważniejszych. Ekipa EA Sports postanowiła też poprawić tekstury poszczególnych muraw oraz wygląd stadionów. Jeśli zaś chodzi o jakieś babole graficzne, to na pierwszym miejscu mizerne projekty mniej znanych zawodników, mało zróżnicowane cieszynki, kulawe wstawki przerywnikowe, przenikające się modele postaci oraz niedopracowany interfejs użytkownika, który pomimo tego, że gramy na klawiaturze zawiera naleciałości konsolowe. Mniej, a nawet żadnych zastrzeżeń nie mam do oprawy dźwiękowej. Jedyne co mnie zabolało to fakt, iż nie ma opcji dogrywania własnych czantów, znanej z FIFA 11 na konsolach. Szkoda, bo przecież nie jest to wybitnie skomplikowany system, a gracze PeCetowi pewnie równie chętnie usłyszeliby swoje własne przepite gardła, wrzeszczące na trybunach. Efekty specjalne towarzyszące meczom, komentarz, a także muzyka nie wywołują negatywnych emocji. Dźwiękowcy przyłożyli się do swojej pracy i jest bardzo dobrze.

W kwestii trybów rozgrywki, mamy pojedyncze spotkania, turnieje, zostań gwiazdą oraz tryb managerski. W stosunku do X360 i PS3 brakuje opcji wcielenia się w bramkarza, niemniej jednak, można przeboleć, wszak na konsolach wcale nie jest to jakoś szczególnie popularny model zabawy. Szybko się nudzi i trudno spędzić przy nim więcej niż kilka krótkich sesji. Pojedyncze spotkania to, jak sama nazwa wskazuje, mecze towarzyskie. Turnieje to np. rozgrywki w ramach jakiejś ligi. W zostań gwiazdą przejmujemy kontrolę nad jednym zawodnikiem i z jego pomocą idziemy w stronę sławy. Tryb managerski to połączenie rozgrywki na boisku z elementami zarządzania naszą ekipą. Jest on bez dwóch zdań najciekawszy i najbardziej rozbudowany. To właśnie przy nim warto spędzić najwięcej czasu.



Dla osób lubiących bawić się w większym gronie przygotowano jeszcze multiplayer. Zabawa przebiega w sieci lokalnej lub poprzez Internet. W przypadku obu maksymalna liczba graczy to 5 na 5. Niestety nie zaimplementowano rozgrywek znanych z konsolowej FIFY 11, w których gra nawet 22 graczy, aczkolwiek nie ma co narzekać. Tym bardziej, że mamy opcję pykania w LAN’ie. Prześwietlając kod sieciowy nie znalazłem żadnych problemów. Nie ma lagów, kłopotów z połączeniem czy też źle dopasowanych meczów. Komputer całkiem dobrze dobiera oponentów oraz pozostałych członków naszej drużyny. Jeśli więc chcecie pykać w multiplayer, a nie macie z kim, na pewno uda się dobrać odpowiednich partnerów.

Podsumowując, komputerowa FIFA 11 jest dużym skokiem jakościowym w stosunku do edycji poprzedniej. Choć w porównaniu z tegorocznym wydaniem konsolowym przegrywa już na starcie, stanowi podwaliny pod dalszy rozwój gry na blaszakach i jestem pewny, że w nadchodzących latach dostaniemy od EA jeszcze dużo dobrego. Na koniec nadmienię jeszcze, że do czerpania pełnej przyjemności z zabawy warto zaopatrzyć się w jakiegoś rozsądnego pada. Na klawiaturze można co prawda pograć i jest całkiem przyjemnie, niemniej jednak, drybling 360 jest wówczas okrojony, precyzja celowania mniejsza, a i wygoda, przynajmniej dla mnie, znikoma. Porządny pad kluczem do sukcesu!