Dear Esther (PC)

Próbowałam w to grać, ale poddałam się po pół godziny. Grafika - świetna. Narracja - ciekawa. Kilmat - całkiem fajny. Całość - śmiertelnie nudna. Ani warstwa graficzna, ani obietnica rozwiązania zagadki nie były dla mnie wystarczającą motywacją, by w żółwim tempie sunąć po wyspie. Miałam ochotę popędzać batem protagonistę, by z łaski swojej szybciej przebierał nogami. Może przy odrobinie dobrej woli jeszcze wrócę do Dear Esther, ale pewnie skończy się na obejrzeniu jakiegoś let's playa. Jak ta gra ma zachwycać, skoro nie zachwyca?

W kwestii gier artystycznych, o wiele bardziej podobały mi się chociażby dzieła studia Tale of Tales, które były na maksa dziwne i schizowe, ale przy tym interesujące.

Jak wyżej wspomniane tempo naszego bohatera, ja przeżyłem 3/4h przy tym czymś.

Ja grałem i przeszedłem, grafika przepiękna i co najważniejsze muzyka jest tak dopasowana że normalnie... ach, szkoda słów nic tylko się rozkoszować

Podpisuję się pod recenzją obiema rękoma, zwłaszcza pod ostatnim zdaniem: " W obecnej formie Dear Esther mimo wszystko oferuje zbyt mało i mam nadzieję, że projekt ten zostanie kiedyś poszerzony i będzie czymś więcej aniżeli nastrojową wycieczką po opuszczonej wyspie."
Przepiękne scenerie wyspy aż się proszą o jakąś interakcję, chociażby taką jak w np. "Montague's Mount" . Szkoda trochę bo potencjał jest.