Podczas strzelaniny deweloper nadmienia, że w grze dostępnych jest miliony różnych broni, dokładniej mówiąc 15 milionów (jak wcześniej wspomniałem), a cały system ich generowania jest w pełni losowy. Dzięki niemu nigdy nie powinniśmy uświadczyć dwóch takich samych giwer. Dodatkowo oręż dopasowany jest do klasy postaci, którą aktualnie gramy, a jego działanie zależne od umiejętności naszego wirtualnego ego. Nie ma żadnego rzucania kostką, ani niczego podobnego. Celność, obrażenia, szybkostrzelność, przeładowywanie – o wszystkich tych wskaźnikach decydują cechy bohatera oraz jego skile, zorganizowane – jak na grę RPG przystało – w postaci specjalnych drzewek. Drzewek, które na chwilę śmignęły przez ekran, niestety były widoczne zbyt krótko żeby wyłapać coś konkretnego. Jedyne co udało mi się wychwycić to ogrom umiejętności, których jest zaiste imponująca ilość.

Prezentacja, której byłem światkiem została zbudowana na jednym z zadań w grze, na polowaniu na stwora zwanego Skagzilla – potężnych rozmiarów bydlę, do którego ściągnięcia potrzebna jest nie mała siła ognia. Z tego właśnie powodu, w zabawie uczestniczyły w sumie cztery osoby, które w dowolnym momencie mogą się dołączać do rozgrywki i z niej wychodzić, nie mając żadnego wpływu na to, co dzieje się z pozostałymi graczami.



Klas postaci mamy cztery: żołnierza, medyka/szturmowca, huntera oraz syrenę. Wszyscy posiadają inny zestaw broni oraz cech specjalnych. Żołnierz jest bez wątpienia najskuteczniejszy jeśli chodzi o normalną wymianę ognia, medyk/szturmowiec działa głównie jako wsparcie i rozpoznanie (jako ciekawostkę mogę podać, że koleś ma naboje uzdrawiające), hunter jest świetnym zwiadowcą i bardzo dobrze posługuje się snajperkami, syrena natomiast jest smukła i wątła, potrafi jednak zaatakować w mgnieniu oka i przy pomocy sił wymykających się pojęciu. Wszystkie klasy można modyfikować, zmieniając zarówno ich nazwy, jak i wygląd. Każdy więc stworzy pasujące mu/jej alter ego.

Walka w grze jest bardzo dynamiczna. Każda broń zachowuje się we właściwy sposób, a dość nietypowa oprawa wizualna wcale nie przeszkodziła deweloperowi w stworzeniu świata pełnego brutalności. Idealnym przykładem na zobrazowanie przemocy w grze są granaty wypełnione kwasem, które po uderzeniu w przeciwnika zaczynają przeżerać jego skórę i wnętrzności, a wszystko to w akompaniamencie niemiłosiernych wrzasków i krzyków. Nie ulega wątpliwości, że Borderlands przeznaczone jest dla graczy dorosłych. Nawet komiksowa grafika nie jest w stanie ukryć zabójczych efektów naszego rękodzieła.