Drugi z dostępnych poziomów, pozwala nam wcielić się w postać Billego. Nasz bohater zostaje odnaleziony przez Indianina, który wyciąga go z rzeki i stawia na nogi. W zamian za ratunek, chce abyśmy upolowali dla niego trzy zające. Pomocą w osiągnięciu celu będą wypożyczony koń oraz łuk. Strzelanie do zajęcy nie jest proste, ponieważ skurczybyki szybko biegają i ukrywają się w zaroślach. Na szczęście kiedy celujemy z łuku, czas zostaje spowolniony i znacznie łatwiej załatwić futrzaka. Po schwytaniu obiadu wracamy do obozowiska, które niestety zaczęło płonąć. Szybko porywamy wiadro, napełniamy go wodą z pobliskiej rzeki i gasimy ogień. Po opanowaniu sytuacji otrzymujemy kolejne zadanie. Tym razem znacznie trudniejsze i niebezpieczniejsze. Otóż w pobliżu znajduje się potężna góra. Na jej szczycie mieszka święty orzeł, którego pióro musimy wykraść aby udowodnić nasze męstwo i odwagę. W podróż zabieramy jedynie bat. Droga na wierzchołek nie jest prosta, jednak dzięki posiadanemu przez nas batowi jesteśmy w stanie zaczepiać się o konary drzew i przelatywać ponad nawet dość szerokimi wyrwami. Na czubku kradniemy pióro i wracamy do obozu, w którym natrafiamy na niechcianych gości, a nasz gospodarz został zamordowany. W tym momencie zabawa się kończy i musimy poczekać na pełną wersję gry. :)



Jak widać po moim powyższym opisie Call Of Juarez nie będzie grą nudną i monotonną. Autorzy postarali się aby zabawa była zróżnicowana i niezwykle wciągająca. Do dyspozycji gracza oddano kilka rodzajów pukawek oraz innych przedmiotów, którymi skutecznie zlikwidujemy napotkanych przeciwników. Kiedy natrafimy na większą ilość wrogów możemy skorzystać ze specjalnego systemu spowalniającego czas. Po jego włączeniu widzimy dwa kursory, reprezentujące celowniki dwóch trzymanych przez nas broni. Bardzo powoli zmierzają one w stronę środka ekranu. Kiedy któryś z celowników znajduje się na ciele bandyty, naciskami przycisk strzału i obserwujemy jak koleś zostaje poczęstowany ołowiem. Nawet najbardziej zajadłe walki możemy wygrać z użyciem opisanego przeze mnie sposobu.

Zdecydowanie trudniej jest zwyciężyć pojedynek jeden na jednego. Widzimy wówczas naszego przeciwnika stojącego przed nami, i w momencie usłyszenia sygnału, musimy ruchami myszki wyciągnąć pistolet, skierować go w stronę bandyty i wypalić. Niestety proces ten w praktyce jest niezwykle trudny, przez co bardzo często giniemy. Gdyby nie ślepota mojego rywala to prawdopodobnie nie udało by mi się w niego nawet strzelić. Mam nadzieję, że do finalnej wersji pojedynki zostaną usprawnione i łatwiej będzie wygrać.