Bardzo istotnym elementem każdej samolotówki są misje oraz fabuła. Wszak nie będziemy przecież latać w kółko całkowicie bez celu i strzelać do nadlatujących z przeciwka wrogów. Zadania w większości przypadków są całkiem w porządku. Czasem musimy coś zniszczyć, innym razem zajmujemy się eskortą, a jeszcze innym wpieramy lub bronimy jakieś określone siły. Ogólnie rzecz ujmując, na brak zróżnicowania nie można narzekać. Sama fabuła natomiast nie jest szczególnie intrygująca. Powiedziałbym, że wepchnięto ją poniekąd na siłę, gdyż tak wypada. Podzielono ją na trzy etapy. Każdy to inne samoloty oraz inna strona konfliktu: Amerykanie, Rosjanie i Brytyjczycy. Historia kręci się, jak zwykle, wokół głowic nuklearnych, tym razem skradzionych z terenu Rosji przez terrorystów, którzy teraz pragną zrobić z nimi wiele niegodziwych rzeczy – standard. Nic interesującego i stanowi jedynie tło tego dla latania i strzelania. Trochę się, przyznam, zawiodłem, gdyż po nazwisku Tom Clancy w tytule liczyłem na coś więcej. Nie mniej jednak, głupota i sztampowość historii nie jest największym minusem kampanii. Jest nim, ponownie, frustracja wywołana niedopracowaniem poszczególnych elementów rozgrywki, wyjątkowo zauważalna właśnie w trybie dla jednego gracza.



W tym momencie może się Wam wydawać, że HAWX 2 jest piekielnie trudny, wciąż tylko o tej frustracji przecież piszę. Z jednej strony tak rzeczywiście jest, gdyż problemy ze sterowaniem, durna SI skrzydłowych i niebywała celność przeciwników potrafią przysporzyć wielu kłopotów. I to nawet bardziej zaawansowanym graczom. Z drugiej strony, produkt UbiSoftu zawiera szereg wspomagaczy, dzięki którym lądowanie czy naprowadzanie samolotu na cel są znacznie łatwiejsze i czynią zabawę dostępniejszą dla przeciętnego „pilota”. Jeśli zatem nigdy nie latałeś (wirtualnie mam na myśli) nie przejmuj się zbytnio. HAWX 2 to przeprawa w głównej mierze bezbolesna, a jedynym warunkiem jest spora dawka cierpliwości.

Podsumowując, Tom Clancy's H.A.W.X. 2 to krok w dobrym kierunku. Mimo to, pozostało jeszcze dużo do zrobienia i mam nadzieję, że jeśli powstanie „trójka” deweloper więcej uwagi poświęci sztucznej inteligencji i rozsądnemu zmapowaniu przycisków, wszak w obecnej postaci trzeba się ostro nagimnastykować by skutecznie przemierzać niebo i tłuc przeciwników. Liczę też na porządną historię, a nie tylko jej namiastkę.