Z istotniejszych zmian w stosunku do części poprzedniej, warto wspomnieć o ograniczeniu pewnych aspektów "kustomizacji" postaci. Nie dane nam będzie ponowne doświadczenie zgubnego wpływu jedzenia typu „Fast food”, na figurę naszego bohatera. Nie zaobserwujemy również przyrostu masy mięśniowej, połączonego z rozwinięciem niektórych partii ciała Niko, po regularnych wizytach na siłowni. Wciąż jednak istnieć ma możliwość przepuszczania pieniędzy na drogie części garderoby, toteż nie zrezygnowano ze wszystkich charakterystycznych dla serii cech w tym względzie. Ciekawym pomysłem wydaje się zwiększenie potencjału telefonu komórkowego. Jak pamiętamy, wcześniej działał on jedynie w jedną stronę – ktoś dzwonił, my odbieraliśmy jeśli mieliśmy na to ochotę, po czym następowała krótsza lub dłuższa wymiana zdań z rozmówcą. Tym razem, komórka wyposażona zostanie w listę kontaktów, dzięki której realne stanie się samodzielne skontaktowanie ze znajomymi i późniejsze doprowadzenie do spotkania. Od razu staje się więc widoczne, że znajomości stają się ważnym elementem rozgrywki, choć nie wiadomo do końca, jak duży wpływ mają na sam rozwój wydarzeń. Drugim narzędziem pozwalającym na komunikację, stanie się komputer z dostępem do Internetu. Podczas korzystania z poczciwego blaszaka, uzyskamy możliwość do prostego korzystania ze skrzynki pocztowej, wybierając przy tym odbiorcę, bądź nadawcę z listy podobnej do tej, zastosowanej w telefonie.

Jak zapewne wszyscy wiedzą, tytuł produkcji nie wziął się z powietrza. Przyjrzyjmy się zatem jednemu z najistotniejszych i praktycznie niezmiennemu dla serii elementowi, jakim bez wątpienia jest nie do końca legalne wchodzenie w posiadanie pojazdu bliźniego. System kradzieży może okazać się jednym z największych zaskoczeń omawianego programu! Oto bowiem okazuje się, że – o zgrozo! – mieszkańcy Liberty City wyciągnęli wnioski i nauczyli się – uwaga! – zamykać drzwi w swoim wozie tak, aby niemożliwe stało się dla nas jego otwarcie, przy zastosowaniu konwencjonalnych metod ( dłoń i klamka). Teraz, aby dostać się do wnętrza wymarzonego wehikułu, należy w dość brutalny sposób zutylizować jedną z szyb ( przy użyciu łokcia, bądź nogi) i otworzyć sobie wejście od wewnątrz. Nie jest to jeszcze koniec przeszkód. Aby ruszyć z miejsca, Niko zmuszony zostanie do odpalenia silnika bez zwyczajowego użycia kluczyków. Zabawa z kabelkami przedstawiona zostanie w postaci kilkusekundowej animacji, po zakończeniu której, ulice wreszcie staną przed nami otworem. Warto przy tej okazji nadmienić, że w grze wciąż obecne mają być spotykane już wcześniej helikoptery oraz wszelkie jednostki pływające, z motorówkami na czele. Zabraknie natomiast samolotów – co tłumaczone jest brakiem odpowiednio obszernej przestrzeni powietrznej -, jak również rowerów, które w opinii samych twórców, nie okazały się zbyt udanym rozwiązaniem. Sam model jazdy natomiast niewiele różnić ma się od tego, do czego zdążyliśmy się przyzwyczaić. Ot, jedynie położenie kamery ulegnie nieznacznemu przesunięciu w lewą stronę, co ponoć zadecyduje o nieco lepszym przystosowaniu do przyjemnej i swobodnej jazdy, przy jednoczesnym wprowadzeniu lekkiego efektu filmowego.



Z czego wszyscy amatorzy cudzej własności niechybnie zdają sobie sprawę, rabunek niesie za sobą pewne niemiłe konsekwencje, ze zwróceniem na siebie uwagi organów ścigania na czele. Praktycznie każde, najdrobniejsze nawet wykroczenie, zaowocuje poszukiwaniem naszej osoby przez stróżów prawa. Gliniarze szukać nas zechcą w okolicach miejsca, gdzie popełnione zostało przestępstwo, tak więc kluczowym elementem w procesie ucieczki, będzie wydostanie się cichaczem z oznaczonego promieniem na mini mapie terenu, unikając jednocześnie wcześniejszego zdemaskowania. Słyszalne ma być podawanie ostatniej lokacji naszego pobytu, a także szczegóły wyglądu kierowanej przez nas postaci. Funkcjonariuszy da się stosunkowo łatwo wywieść w pole – wystarczy ukryć się w jakiejś nieczęsto odwiedzanej alejce, porzucić posiadany przez nas samochód, błyskawicznie zaopatrzyć się w nowy i wymknąć się niepostrzeżenie z obławy. Co ciekawe, zmotoryzowani oraz piesi przedstawiciele prawa, zostaną pokazani na mini mapie, dzięki czemu możliwe stanie się łatwiejsze obmyślanie strategii ucieczki w czasie trwania akcji. Interesującym rozwiązaniem wydaje się możność dostępu do policyjnej bazy danych, z wnętrza jakiegokolwiek radiowozu. Jeśli chcemy znaleźć określonego człowieka, nie istnieje lepsze miejsce do poszukiwań – w przypadku posiadania przez nas zdjęcia, możemy szukać go według zrobionej fotografii. Następnie w mgnieniu oka poznamy jego adres zamieszkania i miejsca, w których jest często widywany.

Oczywiście, esencję rozgrywki – abstrahując już od pospolitego złodziejstwa – stanowić ma linia fabularna, z przyjmowanymi od zleceniodawców misjami na czele. Zadania, będące rzecz jasna mniej lub bardziej powiązane z bezprawnym charakterem otoczenia, wokół jakiego obracać ma się gracz, mają być dłuższe i bardziej wymagające niż dotychczas. Jasne – każdy szanujący się fan GTA ma prawo spodziewać się tych wszystkich strzelanin, zabójstw czy pościgów, stanowiących o popularności serii. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby równocześnie do tych elementów dołączyć opcję subtelniejszych i złożonych działań, decydujących o czasie trwania misji. Innymi słowy, kształt misji nie zamyka się już tylko w narobieniu mnóstwa hałasu, położeniu trupem szeregu przeciwników oraz szaleńczej ucieczce do najbliższej kryjówki – czasami, sprawę może załatwić dobrze zaplanowane spotkanie w cztery oczy. W przypadku, gdy zadanie skończy się przedwcześnie i zostaniemy w jego trakcie śmiertelnie ranni, bądź pochwyceni, zostaniemy oddelegowani do jednej z instytucji państwowych – szpitala, lub więzienia. Nic więc w tej kwestii nie ulegnie zmianie.