Z drugiej strony, elementy RPG nie będą miały wpływu na walkę, tj. strzelanie, rzucanie granatami etc., co przecież było istotnym fragmentem rozgrywki w części pierwszej. Zarzucono też widok FPP, który wzmacniał identyfikację z bohaterem, na rzecz TPP, dodającego grze filmowości. Twórcy obiecują mam też 200 000 linijek mówionych dialogów, w których będziemy brać czynny udział (system rozmowy ma być podobny do tego znanego z Mass Effect). Oby tylko ilość nie była ważniejsza od jakości. W końcu kiepskie dialogi położyły na łopatki skądinąd sympatyczne Chrome. „Uerpegowieniu” ulegnie też nasza broń, którą w łatwy sposób będzie można przerabiać.



Grafika prezentuje się bardzo interesująco, chociaż nie jest to aż taki skok, jak między częścią pierwszą a drugą. Twórcy wyraźnie przyznają się do inspiracji Blade Runnerem (zwróćcie uwagę na scenę w biurze z pierwszego trailera) i malarstwem Rembrandta (poza pierwszą sceną ze wspomnianej przeze mnie zapowiedzi, cała warstwa plastyczna gry nawiązuję podobno do światłocieni w malarstwie niderlandzkim). Ja bym dorzucił do tego anime, przede wszystkim Ghost in the Shell – zwróćcie uwagę na policyjne ‘czołgi” i biotyczne ramiona transformujące się w broń. Prawdę mówiąc, Deus Ex: Human Revolution wygląda bardziej nowocześnie od swojej poprzedniczki, dziejącej się przecież pół wieku później. Może to i lepiej, już pierwsza część trąciła trochę myszką, w dzisiejszych czasach ortodoksyjne powielanie pomysłów Gibsona jest anachronizmem.

Nowy Deus Ex ma mieć również warstwę symboliczną. Pomieszanie złota i czerni to walka dobra ze złem, wiary w świetlaną przyszłość i mrocznej strony technologii, nieustannego ludzkiego postępu i mrocznej strony ludzkiej natury. Osobiście uważam, że dobór kolorów to zwykła zagrywka marketingowa – to po prostu dobrze wygląda. A wspominanie o Rembrandcie, symbolach itd. brzmi jeszcze lepiej. Przekonamy się o tym po premierze. Przyznam, że byłbym pozytywnie zaskoczony, gdyby gra rzeczywiście miała rozbudowaną warstwę symboliczną i, przynajmniej miejscami, była wysmakowana wizualnie.
Mam jednak kilka obaw. Po pierwsze, film z rozgrywki jak i trailer są nasycone efekciarstwem. W dodatku monotonnym, spod znaku wielokrotnego oglądania tego samego sposobu wymyślnego zabójstwa. To wygląda zabawnie za pierwszym razem, ale potem już tylko nudzi. Pamiętacie Fallout 3? No właśnie.



Druga obawa to podejście wydawcy, Square Enix/Eidos. Jak to ujął Yoichi Wada: „Mamy w swoim posiadaniu tonę IP, chcemy, by kilka z nich stało się wielkimi markami. W ramach przykładu, Deus Ex 3 to coś, co próbujemy odświeżyć. Chcemy, by tytuły z tej serii przynosiły zyski przez najbliższe 10 lat”. Czy muszę mówić, że prace nad DLC trwają pełną parą? Już nie wiem co gorsze - obłuda, że chce się robić dobre gry, czy szczera prawda, że wydawcę interesują tylko pieniądze?

Trzecia obawa tyczy się ewentualnego konfliktu między zamierzeniami firmy a twórców. Jeżeli Jean-Francois Dugas nie kłamał, to widzę tu wyraźną różnicę w podejściach do produkcji Deus Ex: Human Revolution. Stworzona gra musiałaby być złotym środkiem, czyli wykastrowanym dziełem sztuki pomieszanym z nie do końca wybuchowym produkcyjniakiem. To właśnie było największą bolączką części drugiej, miejmy nadzieję, że trzecia nie skończy w podobny sposób.

Oczekujmy Deus Ex 3 w okolicach lutego 2011 roku.