W The River of Time przemierzymy bardzo zróżnicowany świat. Nie zabraknie śmierdzących uroczysk, niedostępnych, zasypanych śniegiem gór, gęstych borów, zielonych łąk, niebezpiecznych przepaści i przepełnionych ludźmi miast. Świetnym rozwiązaniem będzie także coś na kształt teleportacji. Zamiast bezsensownie marnować czas na żmudne przechodzenie od lokacji do lokacji, skorzystamy z tak zwanych punktów kontrolnych, ulokowanych w strategicznych miejscach na mapie, by przenieść się natychmiast z jednego do drugiego. To, co niejednego gracza denerwowało w pierwszej odsłonie, to fakt blokowania pewnych miejsc. Tym razem w każdym momencie będziemy mogli pójść tam, gdzie tylko mamy ochotę. Często zresztą zdarzy się, że będą tam na nas czekać nowe zadania. Świat ten piękny jest tylko z lotu ptaka, tak naprawdę zamieszkuje go ogrom niebezpiecznego, agresywnego ścierwa, które nie zasługuje na nic więcej, jak tylko użyźnienie nim gleby. Są nim między innymi: tygrys szablozębny, bagienna małpa, nietoperze, pająki, węże wodne, golemy czy przerośnięte chrząszcze. Oczywiście nie zabraknie także potworów dobrze nam znanych, w tym mojej ulubionej pani ameby.



Wracając do samej historii – tworzą ją aż trzej scenarzyści, którzy dbają, by cała opowieść była jednolita i złożona. Czeka nas więcej zaskakujących zwrotów akcji oraz dylematów moralnych. W zależności od naszych decyzji, zmieni się przebieg niektórych zadań, a nawet wygląd lokacji. Jeśli chodzi o czas rozgrywki, to podobno będzie porównywalny do poprzedniej części, w której to przejście całości, wraz z zadaniami pobocznymi, mogło zająć nawet 100 godzin! Zakończenie będzie jedno, niezależnie od ścieżki, jaką wybierzemy w trakcie rozgrywki. Wiadomość ta niezbyt mnie cieszy, ale podobno producenci wiedzą co robią.

Grafika w The River of Time bazuje na podrasowanym silniku z jedynki. Nie mniej jednak, prezentuje się znakomicie (jakby jedynka wyglądała źle...). Dużą wagę przywiązano do szczegółowego odzwzorowania otoczenia. Piękne zjawiska atmosferyczne, porywające efekty specjalne, bardziej naturalne drzewa, zapierające dech w piersiach refleksy na wodzie - brzmi to naprawdę wybornie. To, przez co często wzdychaliśmy z nerwów w pierwszej części - działanie kamery, tym razem zostanie usprawnione i miejmy nadzieję, że będzie już działać jak należy, na co bardzo mocno liczę! Zmianie uległy także tekstury, wygląd ekwipunku oraz - co także pozostawiało wiele do życzenia w pierwszej części – mimika twarzy.



Drakensang: The River of Time zadebiutuje w Niemczech już niedługo. Polską dystrybucją zajmie się ponownie firma Techland. Czy tym razem pokusi się o pełną polską wersję językową, czy jak poprzednio, jedynie kinową? Zobaczymy. Ja, jako żem wyczulony na punkcie przekładów, jakoś łatwiej znoszę teksty pisane. Zdaję sobie jednak sprawę, że większość jest za spolszczonymi dialogami.

Prequel zaoferuje nam wiele ulepszeń w stosunku do oryginału. Na uwagę zasługuje przede wszystkim poprawa pracy kamery, ciekawa, rozbudowana fabuła, garść nowych pomysłów i jeszcze lepsza grafika. O ile The Dark Eye miał premierę w momencie, gdy na rynku nie było porządnego, klasycznego RPGa, to The River of Time ma poważnego przeciwnika - Dragon Age: Początek od BioWare. Jak wyjdzie konfrontacja? Okaże się już niedługo. Sądzę, że mamy na co czekać.