Świat w Sacred 2: Fallen Angel jest ogromnych rozmiarów i przepełniają go różnego typu, mniej lub bardziej zabójcze bestie. Przeciwnicy zmieniają się zależnie od tego w jakim miejscu aktualnie przebywamy oraz na jakim poziomie jest nasza postać. Walczymy ze standardowym dla gatunku bestiariuszem, na który składają się bandyci, zombie, elementale, szkielety, demony oraz wiele innych pokrak. Natrafiamy na nie w lasach, na polanach, na plażach, w podziemiach, cmentarzach oraz lochach. Każda lokacja posiada odpowiedni charakter oraz klimat. Widać, że ludzie pracujący przy Sacred 2 znają się na rzeczy i potrafią wykreować odpowiednią atmosferę. Pomocny w tym przypadku okazuje się nowoczesny, w pełni trójwymiarowy silnik graficzny. Dzięki niemu oprawa audio-wizualna nowej produkcji Ascaron prezentuje się nadzwyczajnie.

Świat jest kolorowy, pełen drzew, skał, jaskiń, chatek, miast, podziemi, lochów, rzek i jezior. Wszystko wygląda po prostu wspaniale, szczególnie kiedy zrobimy maksymalne zbliżenie. Gra nie traci wówczas ostrości tekstur, nie pojawiają się także kanciaste obiekty. Bardzo podoba mi się również praca kamery, która przez cały czas delikatnie dopasowuje swoje ustawienie, płynnie zmieniając pozycję by ukazać jak najwięcej detali. Detali, które wręcz powinno się oglądać. Z wywalonym jęzorem ziorałem na efekty towarzyszące rzucaniu czarów, latających we wszystkie strony przeciwników oraz animacje mojego bohatera. Po raz pierwszy postaci w grze action RPG zachowują się w miarę naturalnie, właściwie reagując na uderzenia oraz leżące dookoła obiekty. Wystarczająco silny cios powoduje koszący lot trafionego nim oponenta, a kiedy uderzenie wymierzymy w większą grupę bandziorów na ekranie jest prawdziwy pokaz fajerwerków. Sacred 2: Fallen Angel jest grą, na której warto zawiesić oko!



Uszy również są pieszczone podczas całego wątku fabularnego. Każda z postaci posiada swój własny charakter oraz komentarze do obserwowanych na ekranie monitora sytuacji. Kiedy np. zbyt długo stoimy w jednym miejscu, słyszymy jak nasz bohater zaczyna komentować sytuację pospieszając nas i zachęcając do ruszenia dupska. Wychwala także niesiony na barkach pancerz, czy też nowy miecz. Dialogi nagrane są bardzo naturalnie i brzmią świetnie. Podobnie zresztą można określić efekty dźwiękowe oraz pogrywającą w tle delikatną momentami, a dynamiczną kiedy trzeba, muzykę!

Na koniec pozostał mi jeszcze tryb rozgrywki wieloosobowej, który w Sacred 2: Fallen Angel nie jest jedynie bajerem, lecz elementem w znaczącym stopniu wydłużającym zabawę. Po pierwsze mamy możliwość przejścia głównego wątku fabularnego ze znajomymi. W sumie dołączyć może do nas nawet pięciu dodatkowych graczy. Wspólne tłuczenie bandziorów jest niebywale przyjemne. Ja testowałem tryb współpracy z jakimś przypadkowym graczem i było zabójczo. Aż strach pomyśleć co się dzieje kiedy dołączają prawdziwi znajomi. Drugim trybem online jest PvE, w którym grać może maksymalnie do 16-tu graczy, trzeci natomiast jest rozgrywany na arenach PvP. Gracze są wówczas podzieleni na pięcioosobowe ekipy i tłuką się wzajemnie.

Sacred 2: Fallen Angel ma szansę stać się jedną z najlepszych gier action RPG w historii, a tegoroczną nagrodę w tej właśnie kategorii ma prawie w kieszeni. Na chwilę obecną zaczynam odliczać dni do premiery finalnej wersji, będzie bowiem w co grać! I to nie tylko dzień czy dwa, ale całe tygodnie!