Dużo lepiej wygląda sprawa rozwoju ekonomicznego tj. budowania metropolii. Zaczynamy od tego, że dowolna jednostka militarna może założyć outpost, czyli placówkę zbierającą pobliskie surowce. Następnie można ją przekształcić w miasto lub przyłączyć do już istniejącego. Obie miejscówki przejmują kontrolę nad strefami oznaczonymi przerywaną linią. Jeżeli zatem macie jakiś surowiec - typu konie - w swoich granicach, to gdziekolwiek założycie osadę, tylko wy będziecie mogli zbudować tam hodowlę. Wchłanianie outpostów nie wymaga fizycznego kontaktu z miejscowością. Po prostu musi znajdować się w sąsiedztwie. Inaczej sprawa ma się z łączeniem dwóch miast, które muszą mieć bezpośredni kontakt, ale możliwość ta pojawia się dopiero w średniowieczu.

Weterani gier AMPLITUDE bardzo szybko odnajdą się w dość skomplikowanym, ale ponownie żywcem wyjętym z Endless Legend, zarządzaniu osad. Surowce wydobywamy stawiając konkretne dystrykty na mapie świata sąsiadujące z tymi już istniejącymi. Do produkcji zalicza się żywność (wymagana przy rozwoju populacji), praca (im więcej, tym szybciej miasto produkuje), nauka (wiadomo), złoto (dobre do natychmiastowego wykupu w kolejce) oraz znane z innych strategii Amerykanów wpływy polityczne. Te ostatnie służą przede wszystkim do zakładania placówek, fuzji oraz nowych praw o czym za chwilę. Oprócz ekspansji miasta, możemy zbudować specjalne budynki dające ogólne bonusy, jak mury obronne, młyny wodne itd. oraz - rzecz jasna - jednostki militarne. Podobnie jak w dużej większości tytułów 4X, wymagają one często dostępu do jednego ze strategicznych złóż lub hodowli. Konie oraz miecze nie biorą się tutaj z powietrza. Na koniec zostaje stabilność. Jeżeli spadnie zbyt nisko, nasza populacja się buntuje i mamy poważny problem. To jest element, który już prędzej lubiłem, zatem nie będę się dalej rozpisywał. Cały system działa świetnie, a poznać go dogłębnie możecie oglądając lub grając we wspomniane już parę razy Endless Legend.

Prawdziwą nowość oraz według mnie wisienkę na torcie stanowią zakładki społeczeństwa oraz religii. Tutaj leży prawdziwe serce unikalności naszej nacji pozwalając nie tylko stworzyć własny system wiary, ale także unormować szereg praw nie tylko zmieniających dany aspekt zarządzania, ale mających wpływ na cały ustrój światopoglądowy reprezentowany przez parę suwaków. Chcecie stworzyć komunistyczny kraj oparty na głębokiej religijności? Nie ma sprawy. A może wysoce zmilitaryzowaną demokrację niczym pewien kraj w Ameryce? Do zrobienia! Dodatkowy smaczek stanowią losowe wydarzenia z wyborami dającymi zarówno tymczasowe korzyści, jak i delikatnie wpływającymi na całokształt państwa. Mało tego, czasami otrzymamy dostęp do praw znajdujących się daleko w drzewku civics. Ja np. już w średniowieczu oddzielałem państwo od kościoła. Mało tego, nasza wiara - mając odpowiednie zaplecze w postaci wysokiej religijności oraz świętych miejsc - może zastąpić tę u innych nacji, dając wspaniały środek dominacji. Uważajcie tylko, aby nowi wierni nie stali się bardziej bogobojni. Jeżeli uda im się wepchnąć kogoś od siebie na sam szczyt, to oni będą mieli nad nami środek opresji. Religia tutaj to taki fajny, obusieczny miecz. Im więcej nim wojujemy, tym bardziej ryzykujemy. Życie na krawędzi jak w pewnym futurystycznym mieście normalnie.

Na osobny akapit wstydu zasługuje niestety interfejs. Wizualnie nie odbiega od tego, czym raczą nas zwykle developerzy, ale w jakiś sposób poupychali tutaj niektóre opcje w dziwne miejsca pochowane za małymi ikonkami, które odkrywałem, jak jakiś archeolog w trakcie rozgrywki. Jako że we wczesnej wersji nie ma żadnego samouczka poza wyskakującymi okienkami, to zdążyłem zauważyć, że model obrazkowy również nie dodaje czytelności. Nie jest to pierwsza gra AMPLITUDE jaką ogrywałem, a mimo to właśnie tutaj gubiłem się jak dziecko w supermarkecie. Twórcy już jednak zauważyli problem oraz obiecują poprawę w tej kwestii.