Dość powiedzieć, że jedna z zakładek w menu głównym prezentuje i opisuje siedmiu najgorszych rezydentów piekła, wliczając w to Belzebuba czy Mefistofelesa. Ponadto sama nazwa studia, Ars Goeatia, bardzo mocno nawiązuje do gry, bowiem dosłownie oznacza goecję – system opierający się na przyzywaniu duchów i demonów do realnego świata.

W udostępnionej mi wersji była godzina rozgrywki – kilka początkowych lokacji miasteczka Rotbork. Zwiedziłem takie miejsca, jak nocny klub, obskurny hotel, a także mroczne uliczki, w których stały bandy oprychów oraz ćpunów. Wizja Rotborka w The Blind Prophet to rynsztok i miejsce, do którego za nic w świecie nie chciałbyś trafić w rzeczywistości. Produkcja odznacza się niezwykłą brutalnością – na porządku dziennym są tutaj jucha, przemoc, odcinanie kończyn oraz prostytucja. Do tego w połączeniu z bardzo wyrazistą oprawą wizualną, niezwykle sugestywną ścieżką dźwiękową oraz motywem piekła i zjawisk nadprzyrodzonych, został wykreowany kapitalny, gotycki nastrój!

Zostając na moment przy grafice, muszę wspomnieć o bogatym w detale otoczeniu, wszak tła oraz wszelkie postacie widoczne na ekranie zostały ręcznie narysowane. Jeśli zaś mowa o najważniejszym w przygodówkach, a więc zagadkach środowiskowych, to tu już takiego szału nie ma. W związku z tym około demonicznym nastrojem spodziewałem się jakichś zawiłych lub też nawet absurdalnych łamigłówek, jednak dostałem kilka dość przewidywalnych – by nie powiedzieć standardowych – zadań związanych z eksploracją lokacji oraz parę prostych minigierek. Być może najciekawsze zaczyna się dopiero po tym quasi-wprowadzeniu, nie wiem.

Wiem natomiast jedno – tak wyrazistej przygodówki point & click dawno na rynku nie było i szczerze trzymam kciuki za deweloperów z Ars Goetia, by dowieźli swoją pracę do końca i pozwolili graczom spróbować całej historii Bartłomieja i jego walki o równowagę we wszechświecie – jak karkołomnie i absurdalnie by to nie brzmiało.