Zaginięcie Ethana Cartera to debiutancki projekt studia The Astronauts, w którego składzie znajduje się m.in. Adrian Chmielarz – osoba, będąca jednym z pionierów polskiej branży growej i człowiek, posiadający znaczne doświadczenie w projektowaniu wirtualnej rozrywki. Pamiętając jego dokonania (m.in. świetne Paikiller oraz Bullestorm), byłem bardzo optymistycznie nastawiony do tego, co Adrian sklei po odejściu z People Can Fly i założeniu własnego biznesu. Teraz, po ograniu mniej więcej godzinnego fragmentu jego nowej gry jestem prawie pewny, że przy edycji finalnej bawić się będę wyśmienicie.

Jako że do premiery pozostało jeszcze trochę czasu i nie dostałem finalnej wersji kodu, z ewentualnymi ocenami się wstrzymam. Recenzję spłodzimy najpewniej w okolicy przyszłego tygodnia i wtedy przekonacie się czy poszukiwania chłopca o imieniu Ethan Carter sprawiły nam tyle przyjemności, ile oczekiwaliśmy. Poniżej chciałbym natomiast skupić się na relacji krótkiego wycinka gry, który udostępnili nam deweloperzy.



Historia w Zaginięciu Ethana Cartera przedstawia nam losy mężczyzny o imieniu Paul Prospero. Jest on prywatnym detektywem, zajmującym się wyjątkowo trudnymi sprawami, które tylko on jest w stanie rozwiązać, gdyż dysponuje umiejętnościami paranormalnymi. Ethan pisał do Paula od dawna, przedstawiając w swoich listach rzeczy, których żadne dziecko nie powinno być świadkiem. Nagle listy przestały docierać, a nasz protagonista, zaniepokojony, wyrusza do miasteczka Red Creek Valley, z którego pisał chłopiec. Po co? Ano po to, aby go odszukać i jednocześnie rozwiązać zagadkę towarzyszącą jego zaginięciu.

Po odpaleniu gry da się zauważyć, że studio The Astronauts ogromny nacisk położyło na aspekty wizualne. Oprawa jest pierwszej klasy. Rzekłbym nawet, że potrafi ona upokorzyć wiele droższych projektów, klejonych przez znacznie większe ekipy. Wszędzie dookoła widać fantastyczne detale, a wirtualny świat wypełniają promienie słońca i wysokiej jakości tekstury. Nie ma tutaj niepotrzebnych efektów specjalnych, dzięki czemu świat prezentuje się naturalnie i względnie sugestywnie. Choć nie widziałem zbyt wiele, to jednak to, na co dane mi było rzucić okiem prezentuje się wyśmienicie. Szczególnie dobre wrażenie robią drzewa, budynki oraz porozrzucane wszędzie kamienie i głazy. Twórcy zastosowali wiele nowoczesnych technik generowania obrazu, dzięki czemu niewidoczne są np. połączenia pomiędzy teksturami i modelami przedmiotów. Grafika to najwyższy poziom.

Sama rozgrywka to zabawa w detektywa. Przemierzamy więc poszczególne lokacje (jedna, ogromna mapa, po której w miarę swobodnie biegamy), odszukując wskazówki dotyczące tego, co wydarzyło się w okolicy. Wystarczyło kilka kroków, abym natknął się na pierwsze morderstwo. Ze względu na to, że to początek gry, jego rozwiązanie nie było szczególnie skomplikowane. Najpierw trzeba było zwiedzić okolice i poszukać dowodów. Pierwszym z nich była krew na pobliskiej drezynie, kawałek dalej, na ziemi znajdowała się przecięta lina, następnie odcięte nogi i mnóstwo krwi, a finalnie ciało. Po odkryciu wszystkich elementów układanki, protagonista musiał ponownie przeanalizować otoczenie i znaleźć wszelkie elementy, które uległy zmianie w trakcie przebiegu całego zajścia. Po przywróceniu miejsca zbrodni do jego pierwotnego stanu, do głosu dochodziła wyjątkowa (wspomniana wcześniej) umiejętność naszego bohatera. Dotykając zwłok ofiary, potrafi on prześledzić wydarzenia, niejako cofając się w czasie. Uczyniłem to więc i poznałem przebieg zbrodni, pozyskując nieco szczegółów na temat tego, w jaki sposób w całe zajście zamotany jest Ethan.



Niestety niedługo po tym demonstracja dobiegła końca. Poszedłem jeszcze bowiem kilkaset metrów do przodu i dotarłem do tamy, mającej zaprowadzić mnie do Red Creek Valley, z którego pochodził chłopak. Po wejściu na przejście prowadzące w kierunku mieściny obraz się zaciemnił, a ja powróciłem do menu głównego, czując żal, że to już koniec i muszę poczekać dodatkowe kilka dni, aby poszarpać więcej i poznać całą historię.

Jak wspomniałem wcześniej, Zaginięcie Ethana Cartera zapowiada się bardzo dobrze. Sterowanie jest sprawne, poszczególne mechanizmy rozgrywki trafione, historia robi wrażenie klimatycznej, a oprawa audio-wizualna powinna zadowolić każdego estetę. Myślę, że szykuje się wyjątkowe doznanie, zarówno dla fanów thrillerów, jak i osób ceniących sobie gry logiczne, tudzież przygodówki. Jeszcze tylko kilka dni i będzie można szarpać bez ograniczeń. Czekam na to z niecierpliwością!